|
Ποιος είμαι εγώ;
Τι κάνω εδώ;
Που ζητώ να μπω
σαν κλέφτης στη ζωή σου
Οι μήνες περνούν
οι μέρες σιωπούν
Κι όλο παίζω κρυφτό
με την υπομονή σου
Έχω χαθεί μες στο κενό
Δεν υπάρχω πια
δεν θέλεις να με ψάξεις
Γέλα μου εσύ, κρυψ’ την οργή
Το θυμό με την αγάπη να ανταλλάξεις
Είμαι εγώ που σ’ αγαπάω
και το κόστος δε μετράω
που όλο θες να μ’ εξαντλήσεις
Είμαι εγώ που δε φοβάμαι
μια ζωή μόνος μου να `μαι
μήπως και με συναντήσεις
Είμαι εγώ που δε σ’ αγγίζω
δεν σε βλέπω, δε σ’ ορίζω
Μα μπορώ να αισθανθώ κάθε στιγμή σου
γιατί ό,τι και να λες, ζω στην ψυχή σου
Ποιος είμαι εγώ
και πως τολμώ
τόσο να ποθώ
να ‘μαι ο άνθρωπός σου;
Με μένα να ζεις
εμένα να βρεις
κάτω απ’ το πιο μεγάλο όνειρό σου
|
Pios ime egó;
Ti káno edó;
Pu zitó na bo
san kléftis sti zoí su
I mínes pernun
i méres siopun
Ki ólo pezo kriftó
me tin ipomoní su
Έcho chathi mes sto kenó
Den ipárcho pia
den thélis na me psáksis
Gela mu esí, krips’ tin orgí
To thimó me tin agápi na antalláksis
Ime egó pu s’ agapáo
ke to kóstos de metráo
pu ólo thes na m’ eksantlísis
Ime egó pu de fováme
mia zoí mónos mu na `me
mípos ke me sinantísis
Ime egó pu de s’ angizo
den se vlépo, de s’ orízo
Ma boró na esthanthó káthe stigmí su
giatí ó,ti ke na les, zo stin psichí su
Pios ime egó
ke pos tolmó
tóso na pothó
na ‘me o ánthropós su;
Me ména na zis
eména na vris
káto ap’ to pio megálo óniró su
|
