|
Θύμωσα κι είχα και δίκιο
δίκιο μα πού να το βρω
ζήτα μου καμιά συγγνώμη
δε θέλω πίσω πια να κάνω εγώ
Μάθε πια πως στην αγάπη
πρέπει να υποχωρείς
βρες τα με τον εαυτό σου
γιατί στο τέλος μοναχή θα βρεθείς
Ο εγωισμός σου αυτός θα σε φάει
κι αυτός θα φταίει για το χωρισμό
Ο εγωισμός σου πάντα νικάει
γι’ αυτό κι εγώ σ’ αποχαιρετώ
Πρόσεχε το φέρσιμο σου
κάνεις λες και είσαι μωρό
Πρόσεχε τον άνθρωπό σου
γιατί ό,τι γίνει δε θα φταίω εγώ
|
Thímosa ki icha ke díkio
díkio ma pu na to vro
zíta mu kamiá singnómi
de thélo píso pia na káno egó
Máthe pia pos stin agápi
prépi na ipochoris
vres ta me ton eaftó su
giatí sto télos monachí tha vrethis
O egismós su aftós tha se fái
ki aftós tha ftei gia to chorismó
O egismós su pánta nikái
gi’ aftó ki egó s’ apocheretó
Próseche to férsimo su
kánis les ke ise moró
Próseche ton ánthropó su
giatí ó,ti gini de tha fteo egó
|
