Παλιοζωή σε μίσησα
γιατί μ’ έχεις πληγώσει
ποτέ δεν εθυμήθηκα
χαρά να μου `χεις δώσει.
Από παιδί στα βάσανα
και μες στην τυραννία
είδα του κόσμου την ψευτιά
παλιοζωή σ’ αυτήν την κοινωνία.
Ποτέ σου δεν εγέλασες
ζωή λίγο σε μένα
και πάντοτε τα μάτια μου
στο δάκρυ είναι πνιγμένα.
Από παιδί στα βάσανα
και μες στην τυραννία
είδα του κόσμου την ψευτιά
παλιοζωή σ’ αυτήν την κοινωνία.
Ας ξημερώσει μια αυγή
κι ας μου χαμογελάσεις
στης ευτυχίας το σκαλί
τη γκίνια μου να σπάσεις.
Από παιδί στα βάσανα
και μες στην τυραννία
είδα του κόσμου την ψευτιά
παλιοζωή σ’ αυτήν την κοινωνία.
|
Paliozoí se mísisa
giatí m’ échis pligósi
poté den ethimíthika
chará na mu `chis dósi.
Apó pedí sta vásana
ke mes stin tirannía
ida tu kósmu tin pseftiá
paliozoí s’ aftín tin kinonía.
Poté su den egélases
zoí lígo se ména
ke pántote ta mátia mu
sto dákri ine pnigména.
Apó pedí sta vásana
ke mes stin tirannía
ida tu kósmu tin pseftiá
paliozoí s’ aftín tin kinonía.
As ksimerósi mia avgí
ki as mu chamogelásis
stis eftichías to skalí
ti gkínia mu na spásis.
Apó pedí sta vásana
ke mes stin tirannía
ida tu kósmu tin pseftiá
paliozoí s’ aftín tin kinonía.
|