|
Να`με κοίτα με πετάω ανοίγω πάλι τα φτερά μου
φεύγω ν`ανταμώσω τα όνειρά μου
μες`τα σύννεφα σκορπίζομαι σαν φύλλο κι`εκεί ανασαίνω
και στη γη για λίγο ξαποσταίνω
κλέβω μέσα απ`τα ηφαίστεια δυνατές φωτιές
και τις μεταφέρω σ`αδειανές καρδιές
τα καταμεσήμερα κρύβομαι σε ουράνιες σκιές
και τις νυχτιές γυρεύω ξαστεριές
σε μέρες βροχερές πλένομαι από τις ψιχάλες
η του παραδείσου ψαχνω να βρώ τις σκάλες
μέσα απ`τα στενά σαν μανιασμένος άνεμος πάντα περνάω
καθόλου δε χαλιέμαι όταν νιώθω ότι γερνάω
είμαι ουρανοκατακτητής και θαλασσοαρμενιστής
της παρακμής της μίζερης ζωής ο βιαστής
του δάσους των σκιών είμαι ο εμπρηστής
και της απέραντης γαλήνης σας θορυβητής
είμαι των τραγουδιών σας η ατάκα
κι`αν δεν περίμενες ν`ακούσεις και αυτό
όλα μπροστά σου είναι
είμαι ο στίχος που θα σε κάνει μάγκα
στα κυριλέ πουκάμισά σου η στραβιά η τσάκα
είμαι στον ίσιο δρόμο σου πάντα η λάκα
κι αν είσαι ύπουλο τρωκτικό εγώ είμαι η φάκα
είμαι ότι δεν φαντάστηκες ποτέ ότι θα ήμουν
μα πίστεψα σε μένα κι`όλα σίγουρα θα γίνουν
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες ποτέ ότι θα ήμουν
μα πίστεψα σε μένα κι`όλα σίγουρα θα γίνουν
είμαι μες`τον ίσιο δρόμο σου εγώ η λάκα
στα κυριλέ πουκάμισά σου η στραβιά η τσάκα
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες μα τώρα να`με
και τα βράδια ήσυχα κοιμάμαι
τα όμορφα σου λέω ακόμα τα θυμάμαι
και χαίρομαι που χώρια εμείς γερνάμε
Να`με κοίτα με σέρνομαι σαν σκιά στο φώς
από το μυστικό σου δείπνο εγώ έφυγα νηστικός
έφυγα σαν αλλοδαπός στα πάτρια εδάφη γύρισα
περασμένες μυρωδιές τις ξαναμύρισα ξεκλήρισα
τα όνειρα που έσερνα από`κεί
όποιον ρωτήσεις να`σαι σίγουρος αυτό θα σου πει
τώρα δεν περιορίζομαι πουθενά
κάνω η ψυχή μου ότι μου πεί το μυαλό μου ότι γεννά
τώρα δε δικαιολογούμαι σε κανέναν και για τίποτα
σταμάτησαν να υπάρχουν ευτυχώς λόγια ανείπωτα
υπάρχουν και ξετσίπωτα και τα γουστάρω
σαν να`ναι το τελευταίο μου τσιγάρο
ξόρκισα από πάνω μου σου λέω τον κακό το φλάρο
σαν λαγωνικό το θήραμά μου το φερμάρω
χώθηκα στου Έβρου τις καταπακτές
στις όχθες των ποταμών και τις ακροθαλασσιές
να`με ελεύθερος τώρα ταξιδεύω σαν τη σφαίρα
πάω να τη χωθώ σε μια ανοιξιάτικη μέρα
βλέπω τα πάντα μέσα από το μάτι της thundera
κι`αφήνω εσένα πίσω μου κατάλευκη χολέρα
είμαι μες`τη μίζερη ζωή σου σαν μια ξέρα
μπάς και μπεί στ`αμπάρι σου νερό και δείς καμιά άσπρη μέρα
είμαι στ`άσπρο μπλουζάκι σου κρασιού κηλίδα
και στη μασίφ κατασκευή σου η λασκαρισμένη βίδα
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες ποτέ ότι θα ήμουν
μα πίστεψα σε μένα κι`όλα σίγουρα θα γίνουν
είμαι μες`τον ίσιο δρόμο σου εγώ η λάκα
στα κυριλέ πουκάμισά σου η στραβιά η τσάκα
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες μα τώρα να`με
και τα βράδια ήσυχα κοιμάμαι
τα όμορφα σου λέω ακόμα τα θυμάμαι
και χαίρομαι που χώρια εμείς γερνάμε
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες ποτέ ότι θα ήμουν
μα πίστεψα σε μένα κι`όλα σίγουρα θα γίνουν
είμαι μες`τον ίσιο δρόμο σου εγώ η λάκα
στα κυριλέ πουκάμισά σου η στραβιά η τσάκα
Είμαι ότι δεν φαντάστηκες μα τώρα να`με
και τα βράδια ήσυχα κοιμάμαι
τα όμορφα σου λέω ακόμα τα θυμάμαι
και χαίρομαι που χώρια εμείς γερνάμε
|
Na`me kita me petáo anigo páli ta fterá mu
fevgo n`antamóso ta ónirá mu
mes`ta sínnefa skorpízome san fíllo ki`eki anaseno
ke sti gi gia lígo ksaposteno
klévo mésa ap`ta ifestia dinatés fotiés
ke tis metaféro s`adianés kardiés
ta katamesímera krívome se uránies skiés
ke tis nichtiés girevo ksasteriés
se méres vrocherés plénome apó tis psicháles
i tu paradisu psachno na vró tis skáles
mésa ap`ta stená san maniasménos ánemos pánta pernáo
kathólu de chaliéme ótan niótho óti gernáo
ime uranokataktitís ke thalassoarmenistís
tis parakmís tis mízeris zoís o viastís
tu dásus ton skión ime o ebristís
ke tis apérantis galínis sas thorivitís
ime ton tragudión sas i atáka
ki`an den perímenes n`akusis ke aftó
óla brostá su ine
ime o stíchos pu tha se káni mágka
sta kirilé pukámisá su i straviá i tsáka
ime ston ísio drómo su pánta i láka
ki an ise ípulo troktikó egó ime i fáka
ime óti den fantástikes poté óti tha ímun
ma pístepsa se ména ki`óla sígura tha ginun
Ime óti den fantástikes poté óti tha ímun
ma pístepsa se ména ki`óla sígura tha ginun
ime mes`ton ísio drómo su egó i láka
sta kirilé pukámisá su i straviá i tsáka
Ime óti den fantástikes ma tóra na`me
ke ta vrádia ísicha kimáme
ta ómorfa su léo akóma ta thimáme
ke cherome pu chória emis gernáme
Na`me kita me sérnome san skiá sto fós
apó to mistikó su dipno egó éfiga nistikós
éfiga san allodapós sta pátria edáfi girisa
perasménes mirodiés tis ksanamírisa kseklírisa
ta ónira pu éserna apó`ki
ópion rotísis na`se síguros aftó tha su pi
tóra den periorízome puthená
káno i psichí mu óti mu pi to mialó mu óti genná
tóra de dikeologume se kanénan ke gia típota
stamátisan na ipárchun eftichós lógia anipota
ipárchun ke ksetsípota ke ta gustáro
san na`ne to telefteo mu tsigáro
ksórkisa apó páno mu su léo ton kakó to fláro
san lagonikó to thíramá mu to fermáro
chóthika stu Έvru tis katapaktés
stis óchthes ton potamón ke tis akrothalassiés
na`me eleftheros tóra taksidevo san ti sfera
páo na ti chothó se mia aniksiátiki méra
vlépo ta pánta mésa apó to máti tis thundera
ki`afíno eséna píso mu katálefki choléra
ime mes`ti mízeri zoí su san mia kséra
bás ke bi st`abári su neró ke dis kamiá áspri méra
ime st`áspro bluzáki su krasiu kilída
ke sti masíf kataskeví su i laskarisméni vída
Ime óti den fantástikes poté óti tha ímun
ma pístepsa se ména ki`óla sígura tha ginun
ime mes`ton ísio drómo su egó i láka
sta kirilé pukámisá su i straviá i tsáka
Ime óti den fantástikes ma tóra na`me
ke ta vrádia ísicha kimáme
ta ómorfa su léo akóma ta thimáme
ke cherome pu chória emis gernáme
Ime óti den fantástikes poté óti tha ímun
ma pístepsa se ména ki`óla sígura tha ginun
ime mes`ton ísio drómo su egó i láka
sta kirilé pukámisá su i straviá i tsáka
Ime óti den fantástikes ma tóra na`me
ke ta vrádia ísicha kimáme
ta ómorfa su léo akóma ta thimáme
ke cherome pu chória emis gernáme
|
