|
Με ξεγελάσαν δυo μάτια ένα δείλι
κι είχαν γαλάζιο χρώμα τ’ ουρανού.
μου ’πανε ψέματα δυο φλογισμένα χείλη
και την καρδιά μου πήραν και το νου.
Τώρα ζητάω λησμονιά σε ξένα μάτια
λίγη αγάπη να μου δώσουν λαχταρώ
μα της αγάπης μου της πρώτης τα παλάτια
πάντα πως βρίσκομαι θαρρώ.
Δεν σε ξεχνώ
εσένα πάντα νοσταλγώ και περιμένω
δεν σε ξεχνώ
κι ας ήταν όνειρο η αγάπη μας σβησμένο.
Δεν σε ξεχνώ
και δε με νοιάζει τι θα γίνω
δάκρυα χύνω και θρηνώ
γιατί ποτέ δεν σε ξεχνώ.
|
Me ksegelásan dio mátia éna dili
ki ichan galázio chróma t’ uranu.
mu ’pane psémata dio flogisména chili
ke tin kardiá mu píran ke to nu.
Tóra zitáo lismoniá se kséna mátia
lígi agápi na mu dósun lachtaró
ma tis agápis mu tis prótis ta palátia
pánta pos vrískome tharró.
Den se ksechnó
eséna pánta nostalgó ke periméno
den se ksechnó
ki as ítan óniro i agápi mas svisméno.
Den se ksechnó
ke de me niázi ti tha gino
dákria chíno ke thrinó
giatí poté den se ksechnó.
|
