Είμαι γυναίκα της ερήμου
μια χούφτα άμμος η ζωή μου
νερό στη όαση, πηγάδι
και το κρυφό σου το σημάδι
λουλούδι πέτρινο, ανθισμένο
για πάντα θα σε περιμένω
να πιεις δροσιά απ’ την ψυχή μου
είμαι γυναίκα της ερήμου
Είμαι γυναίκα της ερήμου
αέρας παίρνει το φιλί μου
για να σε βρει και να στο δώσει
όρκο στ’ αστέρια είχαμε δώσει
κι όταν γυρίσεις απ’ τον κόσμο
τσάι στο κρύσταλλο με δυόσμο
πιες κι απ’ τη στάμνα της ψυχής μου
είμαι γυναίκα της ερήμου
|
Ime gineka tis erímu
mia chufta ámmos i zoí mu
neró sti óasi, pigádi
ke to krifó su to simádi
luludi pétrino, anthisméno
gia pánta tha se periméno
na piis drosiá ap’ tin psichí mu
ime gineka tis erímu
Ime gineka tis erímu
aéras perni to filí mu
gia na se vri ke na sto dósi
órko st’ astéria ichame dósi
ki ótan girísis ap’ ton kósmo
tsái sto krístallo me diósmo
pies ki ap’ ti stámna tis psichís mu
ime gineka tis erímu
|