|
Δεν μπορώ να σ’ αγκαλιάσω,
δεν μπορώ να σ’ αγαπήσω,
πρέπει στ’ όνειρο να φτάσω
κι είμαι χίλια μίλια πίσω.
Είμαι πουκάμισο χωρίς κουμπιά,
βάρκα στην άβυσσο, χωρίς κουπιά,
είμαι, αγάπη μου, αυτό που λείπει
από τα μάτια σου, είμαι η λύπη.
Είναι δύσκολο για μένα
να `χω λόγο στη ζωή σου,
είμαι σαν τα περασμένα
που μισεί η θύμησή σου.
Είμαι πουκάμισο χωρίς κουμπιά,
βάρκα στην άβυσσο, χωρίς κουπιά,
είμαι, αγάπη μου, αυτό που λείπει
από τα μάτια σου, είμαι η λύπη.
|
Den boró na s’ agkaliáso,
den boró na s’ agapíso,
prépi st’ óniro na ftáso
ki ime chília mília píso.
Ime pukámiso chorís kubiá,
várka stin ávisso, chorís kupiá,
ime, agápi mu, aftó pu lipi
apó ta mátia su, ime i lípi.
Ine dískolo gia ména
na `cho lógo sti zoí su,
ime san ta perasména
pu misi i thímisí su.
Ime pukámiso chorís kubiá,
várka stin ávisso, chorís kupiá,
ime, agápi mu, aftó pu lipi
apó ta mátia su, ime i lípi.
|
