Εκεί που σταματάει ο νους κι η λογική,
αρχίζει, της αγάπης, η τρέλα, η μεγάλη,
γι’ αυτό μην απορήσετε εσείς, οι γνωστικοί,
που θα του συγχωρήσω τα πάθη του και πάλι.
Γι’ αυτόν που μ’ έκανε να κλάψω, είμαι τρελή,
είμαι τρελή από αγάπη κι από πάθος
και δυστυχώς, και δυστυχώς, μες στη ζωή
θα συγχωρώ, θα συγχωρώ κάθε του λάθος.
Πολλές φορές το είπα να μην τον ξαναδώ,
μα άλλα λέει ο νους μου και άλλα η ψυχή μου,
πεθαίνω, κάθε μέρα, με θάνατο αργό,
αλλά, γι’ αυτόν, χαλάλι ακόμα κι η ζωή μου.
Γι’ αυτόν που μ’ έκανε να κλάψω, είμαι τρελή,
είμαι τρελή από αγάπη κι από πάθος
και δυστυχώς, και δυστυχώς, μες στη ζωή
θα συγχωρώ, θα συγχωρώ κάθε του λάθος.
|
Eki pu stamatái o nus ki i logikí,
archízi, tis agápis, i tréla, i megáli,
gi’ aftó min aporísete esis, i gnostiki,
pu tha tu sigchoríso ta páthi tu ke páli.
Gi’ aftón pu m’ ékane na klápso, ime trelí,
ime trelí apó agápi ki apó páthos
ke distichós, ke distichós, mes sti zoí
tha sigchoró, tha sigchoró káthe tu láthos.
Pollés forés to ipa na min ton ksanadó,
ma álla léi o nus mu ke álla i psichí mu,
petheno, káthe méra, me thánato argó,
allá, gi’ aftón, chaláli akóma ki i zoí mu.
Gi’ aftón pu m’ ékane na klápso, ime trelí,
ime trelí apó agápi ki apó páthos
ke distichós, ke distichós, mes sti zoí
tha sigchoró, tha sigchoró káthe tu láthos.
|