Πάλι την έκανες, πήρες τους δρόμους,
χωρίς προσχήματα, χωρίς αναστολές,
τηρείς, καρδούλα μου, σωστά τους νόμους
μία σου, μία μου λοιπόν κι ας μην το λες.
Είμαστε κι οι δυο αλήτες σαν του ρολογιού τους δείχτες
που γινόμαστε ένα σώμα όταν συναντιόμαστε,
είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.
Πάλι την έκανες μα δεν πειράζει,
κράτα για πάρτη σου τους λόγους, το γιατί,
ούτε το σκέφτομαι, ποιος λογαριάζει
ένα με νοιάζει, ότι είμαστε μαζί.
Είμαστε κι οι δυο αλήτες σαν του ρολογιού τους δείχτες
που γινόμαστε ένα σώμα όταν συναντιόμαστε,
είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.
Είμαστε κι οι δυο αλήτες, δυο παράνομοι ξενύχτες
που ταιριάζουν οι καρδιές μας γι’ αυτό και αγαπιόμαστε.
|
Páli tin ékanes, píres tus drómus,
chorís proschímata, chorís anastolés,
tiris, kardula mu, sostá tus nómus
mía su, mía mu lipón ki as min to les.
Imaste ki i dio alítes san tu rologiu tus dichtes
pu ginómaste éna sóma ótan sinantiómaste,
imaste ki i dio alítes, dio paránomi kseníchtes
pu teriázun i kardiés mas gi’ aftó ke agapiómaste.
Páli tin ékanes ma den pirázi,
kráta gia párti su tus lógus, to giatí,
ute to skéftome, pios logariázi
éna me niázi, óti imaste mazí.
Imaste ki i dio alítes san tu rologiu tus dichtes
pu ginómaste éna sóma ótan sinantiómaste,
imaste ki i dio alítes, dio paránomi kseníchtes
pu teriázun i kardiés mas gi’ aftó ke agapiómaste.
Imaste ki i dio alítes, dio paránomi kseníchtes
pu teriázun i kardiés mas gi’ aftó ke agapiómaste.
|