Με ρωτήσανε τ’ αστέρια να τους πω
πως μπορώ τα δυο σου χέρια
μια ζωή μες στα δικά μου να κρατάω
Και τους είπα είναι απλό
πολύ απλό
Μια ολόκληρη ζωή τον αγαπάω
Με ρωτήσανε οι νύχτες να τους πω
Πως μπορώ όταν κοιμάσαι
τις ανάσες τις δικές σου μετράω
Και τους είπα είναι απλό
πολύ απλό
Μια ολόκληρη ζωή τον αγαπάω
Με ρωτήσανε τα ποτάμια να τους πω
Πως μπορώ στην αγκαλιά σου
τους καημούς όλου του κόσμου να ρωτάω
Και τους είπα είναι απλό
πολύ απλό
Μια ολόκληρη ζωή τον αγαπάω
|
Me rotísane t’ astéria na tus po
pos boró ta dio su chéria
mia zoí mes sta diká mu na kratáo
Ke tus ipa ine apló
polí apló
Mia olókliri zoí ton agapáo
Me rotísane i níchtes na tus po
Pos boró ótan kimáse
tis anáses tis dikés su metráo
Ke tus ipa ine apló
polí apló
Mia olókliri zoí ton agapáo
Me rotísane ta potámia na tus po
Pos boró stin agkaliá su
tus kaimus ólu tu kósmu na rotáo
Ke tus ipa ine apló
polí apló
Mia olókliri zoí ton agapáo
|