|
Ήρθες ξαφνικά
με τσακισμένα τα φτερά
κι έγειρες στα χέρια μου με κλάμα
Όμως το ρολόι
ξέχασες πως προχωρά
κι αν σε αγαπώ
να σε κρατήσω είναι αργά
Είναι αργά πολύ αργά για κλάματα
Μια αγάπη δεν την κάνουν τρεις
Έτσι όπως γίνανε τα πράγματα
φύγε φύγε και με συγχωρείς
Μη ζητάς λοιπόν
από τα χείλη μου φιλιά
δείξε σεβασμό και ψυχραιμία
Είμαι πια για σένα
μια ανάμνηση παλιά
βάρκα που την ξέχασες
σε μιαν ακρογιαλιά
|
Ήrthes ksafniká
me tsakisména ta fterá
ki égires sta chéria mu me kláma
Όmos to rolói
kséchases pos prochorá
ki an se agapó
na se kratíso ine argá
Ine argá polí argá gia klámata
Mia agápi den tin kánun tris
Έtsi ópos ginane ta prágmata
fíge fíge ke me sigchoris
Mi zitás lipón
apó ta chili mu filiá
dikse sevasmó ke psichremía
Ime pia gia séna
mia anámnisi paliá
várka pu tin kséchases
se mian akrogialiá
|
