Εσύ μιλάς για χωρισμό
με τη δική σου σκέψη,
και δε σε νοιάζει αν αυτό
εμένα καταστρέψει.
Εσύ τα όνειρα πετάς
στο σύννεφο το γκρίζο.
Φεύγεις για λίγο και γυρνάς,
δε σε αναγνωρίζω.
Δεν είν’ η αγάπη μενταγιόν
να το φοράς και να το βγάζεις,
ούτε στα χείλη σου κραγιόν
συνέχεια χρώματα ν’ αλλάζεις.
Είν’ η αγάπη ιερό,
μα εσύ δεν έχεις το Θεό σου
και καταστρέφεις συνεχώς
εμένα και τον εαυτό σου.
Γίνεσαι δάκρυ και κυλάς
απάνω στο κορμί μου,
και δε σε νοιάζει αν εσύ
πληγώνεις την ψυχή μου.
Εσύ τα όνειρα πετάς
στο σύννεφο το γκρίζο.
Φεύγεις για λίγο και γυρνάς,
δε σε αναγνωρίζω.
Δεν είν’ η αγάπη μενταγιόν
να το φοράς και να το βγάζεις,
ούτε στα χείλη σου κραγιόν
συνέχεια χρώματα ν’ αλλάζεις.
Είν’ η αγάπη ιερό,
μα εσύ δεν έχεις το Θεό σου
και καταστρέφεις συνεχώς
εμένα και τον εαυτό σου.
|
Esí milás gia chorismó
me ti dikí su sképsi,
ke de se niázi an aftó
eména katastrépsi.
Esí ta ónira petás
sto sínnefo to gkrízo.
Fevgis gia lígo ke girnás,
de se anagnorízo.
Den in’ i agápi mentagión
na to forás ke na to vgázis,
ute sta chili su kragión
sinéchia chrómata n’ allázis.
In’ i agápi ieró,
ma esí den échis to Theó su
ke katastréfis sinechós
eména ke ton eaftó su.
Ginese dákri ke kilás
apáno sto kormí mu,
ke de se niázi an esí
pligónis tin psichí mu.
Esí ta ónira petás
sto sínnefo to gkrízo.
Fevgis gia lígo ke girnás,
de se anagnorízo.
Den in’ i agápi mentagión
na to forás ke na to vgázis,
ute sta chili su kragión
sinéchia chrómata n’ allázis.
In’ i agápi ieró,
ma esí den échis to Theó su
ke katastréfis sinechós
eména ke ton eaftó su.
|