Κάθισε εδώ, να σου μιλήσω
Και μη σε βλέπω τόσο μελαγχολική
Εκεί που είσαι ήμουνα χρόνια
και πίστεψέ με πως δεν άλλαξα πολύ
Νιώθω ένα φόβο στην καρδιά μου
όλα κινούνται με ταχύτητες τρελές
Μη φοβάσαι χαμογέλα
αυτά που θα ‘ρθουν
θα’ ναι καλύτερα απ’ το χθες
Είν’ η ζωή, ένα κομμάτι από χαρά και πίκρα μαζί
Φτάνει να νιώσεις πως όλα είναι μια στιγμή
Η ευτυχία δεν κρατάει για πολύ
Βλέπεις κι εγώ που τόσα είδα
κάνω τα λάθη που έκανα κι εχθές
Χαμογελώ στον εαυτό μου
Γίναμε φίλοι απ’ τις δύσκολες στιγμές
Ανακαλύπτω τα όριά μου
και δοκιμάζω αντοχές συμβιβασμούς
Είναι κι αυτό ένα παιχνίδι
Κοίτα το αύριο και μάθε απ’ το χθες
Είν’ η ζωή, ένα κομμάτι από χαρά και πίκρα μαζί
Φτάνει να νιώσεις πως όλα είναι μια στιγμή
Η ευτυχία δεν κρατάει για πολύ
Είν’ η ζωή, είναι ένας ουρανός μ’ αστέρια
Κάθε του αστέρι έχει κάτι να σου πει.
|
Káthise edó, na su milíso
Ke mi se vlépo tóso melagcholikí
Eki pu ise ímuna chrónia
ke pístepsé me pos den állaksa polí
Niótho éna fóvo stin kardiá mu
óla kinunte me tachítites trelés
Mi fováse chamogéla
aftá pu tha ‘rthun
tha’ ne kalítera ap’ to chthes
In’ i zoí, éna kommáti apó chará ke píkra mazí
Ftáni na niósis pos óla ine mia stigmí
I eftichía den kratái gia polí
Olépis ki egó pu tósa ida
káno ta láthi pu ékana ki echthés
Chamogeló ston eaftó mu
Giname fíli ap’ tis dískoles stigmés
Anakalípto ta óriá mu
ke dokimázo antochés simvivasmus
Ine ki aftó éna pechnídi
Kita to avrio ke máthe ap’ to chthes
In’ i zoí, éna kommáti apó chará ke píkra mazí
Ftáni na niósis pos óla ine mia stigmí
I eftichía den kratái gia polí
In’ i zoí, ine énas uranós m’ astéria
Káthe tu astéri échi káti na su pi.
|