|
Δέκα μέρες σ’ έχω χάσει
κι η καρδιά μου πάει να σπάσει
φαίνεται πως πια δε μ’ αγαπάς
Δέκα βράδια μ’ άδεια χέρια
βάλε και τα μεσημέρια
συ με παρατάς
Δος μου το χέρι πάλι
η νύχτα είναι μεγάλη
να περπατήσουμε μαζί
Έλα ν’ αγκαλιαστούμε
έλα να φιληθούμε
κι όπου μας βγάλει το πρωί
Είναι ο έρωτας μπελάς
είναι να κλαις και να γελάς
μα να το ξέρεις όπου πας
πως σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς
|
Déka méres s’ écho chási
ki i kardiá mu pái na spási
fenete pos pia de m’ agapás
Déka vrádia m’ ádia chéria
vále ke ta mesiméria
si me paratás
Dos mu to chéri páli
i níchta ine megáli
na perpatísume mazí
Έla n’ agkaliastume
éla na filithume
ki ópu mas vgáli to pri
Ine o érotas belás
ine na kles ke na gelás
ma na to kséris ópu pas
pos s’ agapó ke m’ agapás
|
