Με πήρες στο τηλέφωνο κι ο τόνος της φωνής σου
δεν ήταν όπως άλλοτε γλυκός.
Δεν ρώτησες τι κάνω εγώ, αυτά που λέμε πάντα
μονάχα μ’ έβαλες να ορκιστώ
Αν σ’ αγαπώ, σ’ αγαπάω βρε κουτό
Είναι ψέμα ψέμα ψέμα εμείς οι δυο είμαστε ένα
δε χωρίζουμε μην κλαις, είναι όλα σαν εχθές.
Είναι ψέμα ψέμα ψέμα, ας τους άλλους να το λένε
αγαπιόμαστε πολύ, τ’ άλλα είναι υπερβολή
Σε λίγο χρόνο κλείνουμε, ποτέ μου δε θυμάμαι
να σου’ πα πως εγώ σ’ αμφισβητώ.
Είναι άδικο ν’ ακούς για μας τα ψέματα του κόσμου
και να’ ρχεσαι με δάκρυα να ρωτάς.
Αν σ’ αγαπώ, σ’ αγαπάω βρε κουτό
Είναι ψέμα ψέμα ψέμα εμείς οι δυο είμαστε ένα
δε χωρίζουμε μην κλαις, είναι όλα σαν εχθές.
Είναι ψέμα ψέμα ψέμα, ας τους άλλους να το λένε
αγαπιόμαστε πολύ, τ’ άλλα είναι υπερβολή
|
Me píres sto tiléfono ki o tónos tis fonís su
den ítan ópos állote glikós.
Den rótises ti káno egó, aftá pu léme pánta
monácha m’ évales na orkistó
An s’ agapó, s’ agapáo vre kutó
Ine pséma pséma pséma emis i dio imaste éna
de chorízume min kles, ine óla san echthés.
Ine pséma pséma pséma, as tus állus na to léne
agapiómaste polí, t’ álla ine ipervolí
Se lígo chróno klinume, poté mu de thimáme
na su’ pa pos egó s’ amfisvitó.
Ine ádiko n’ akus gia mas ta psémata tu kósmu
ke na’ rchese me dákria na rotás.
An s’ agapó, s’ agapáo vre kutó
Ine pséma pséma pséma emis i dio imaste éna
de chorízume min kles, ine óla san echthés.
Ine pséma pséma pséma, as tus állus na to léne
agapiómaste polí, t’ álla ine ipervolí
|