Σε σκέφτομαι συχνά στ’ ατέλειωτα ταξίδια του μυαλού μου,
στης μνήμης τις απέραντες και άπιαστες αναλαμπές,
κι έχω φανταστεί πολλές φορές πως γύρισες,
σε παράξενες θύμησες τόσο ζωντανές,
Είσαι για πάντα αιχμάλωτη στη σκέψη μου,
μα δεν είσαι κοντά μου,
είσαι ένας λυγμός στην κάθε λέξη μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
Σε σκέφτομαι συχνά στ’ ατέλειωτα ταξίδια του μυαλού μου,
πετώντας το θλιμμένο μου το γκρίζο ουρανό,
σ’ έχω ξαναβρεί σ’ εκείνα που αγάπησες,
στα τραγούδια που μ’ άφησες κρίκο ενωτικό,
Είσαι για πάντα αιχμάλωτη στη σκέψη μου,
μα δεν είσαι κοντά μου,
είσαι ένας λυγμός στην κάθε λέξη μου,
αφού λείπεις χαρά μου,
αφού λείπεις χαρά μου.
|
Se skéftome sichná st’ atéliota taksídia tu mialu mu,
stis mnímis tis apérantes ke ápiastes analabés,
ki écho fantasti pollés forés pos girises,
se paráksenes thímises tóso zontanés,
Ise gia pánta echmáloti sti sképsi mu,
ma den ise kontá mu,
ise énas ligmós stin káthe léksi mu,
afu lipis chará mu,
afu lipis chará mu,
Se skéftome sichná st’ atéliota taksídia tu mialu mu,
petóntas to thlimméno mu to gkrízo uranó,
s’ écho ksanavri s’ ekina pu agápises,
sta tragudia pu m’ áfises kríko enotikó,
Ise gia pánta echmáloti sti sképsi mu,
ma den ise kontá mu,
ise énas ligmós stin káthe léksi mu,
afu lipis chará mu,
afu lipis chará mu.
|