Μέσα στα μάτια σου οι θάλασσες του κόσμου
κι όλα τ’ αστέρια στο κορμί σου λάμπουν φως μου
Βλέφαρα μισοφέγγαρα στο πρόσωπό σου
Κι εγώ που σ’ αγαπώ είμαι, πως να σου το πω, αιχμάλωτός σου
Είσαι γυναίκα ουρανός και εγώ φεγγάρι ξένο
θέλω με σένα εγώ να ζω με σένα να πεθαίνω
Είσαι γυναίκα ουρανός και εγώ φεγγάρι ξένο
θέλω με σένα εγώ να ζω με σένα να πεθαίνω
Είσαι ο άνεμος που κύματα σηκώνει
και σαν στιλέτο η ματιά σου με καρφώνει
Βλέφαρα μισοφέγγαρα στο πρόσωπό σου
Κι εγώ που σ’ αγαπώ είμαι, πως να σου το πω, αιχμάλωτός σου
|
Mésa sta mátia su i thálasses tu kósmu
ki óla t’ astéria sto kormí su lábun fos mu
Oléfara misoféngara sto prósopó su
Ki egó pu s’ agapó ime, pos na su to po, echmálotós su
Ise gineka uranós ke egó fengári kséno
thélo me séna egó na zo me séna na petheno
Ise gineka uranós ke egó fengári kséno
thélo me séna egó na zo me séna na petheno
Ise o ánemos pu kímata sikóni
ke san stiléto i matiá su me karfóni
Oléfara misoféngara sto prósopó su
Ki egó pu s’ agapó ime, pos na su to po, echmálotós su
|