Είπες ξαφνικά πως θέλεις να μ’ αφήσεις
Μια στιγμή δε σκέφτηκες εμάς
Είπες ξαφνικά δε θέλεις να γυρίσεις
Και πως εσύ δε μ’ αγαπάς
Μη με αφήσεις μάτια μου γιατί θα τρελαθώ
Μη με αφήσεις μάτια μου θα χαθώ
Μη με αφήσεις μάτια μου γιατί μακριά σου δεν ζω
Μη με αφήσεις μάτια μου σ’ αγαπώ
Είσαι η ζωή μου
Η τρέλα η δική μου
Η αναπνοή μου
Και ό,τι αγαπώ
Είσαι εσύ τ’ αστέρια
Τα όμορφα καλοκαίρια
Τα δικά μου φεγγάρια
Που χώρια τους δε ζω
Προσπαθείς ξανά εσύ να με διαλύσεις
Μα ξεχνάς το πόσο σ’ αγαπώ
Τώρα πια δε θες μαζί μου να μιλήσεις
Μα ξεχνάς μακριά σου δεν μπορώ
|
Ipes ksafniká pos thélis na m’ afísis
Mia stigmí de skéftikes emás
Ipes ksafniká de thélis na girísis
Ke pos esí de m’ agapás
Mi me afísis mátia mu giatí tha trelathó
Mi me afísis mátia mu tha chathó
Mi me afísis mátia mu giatí makriá su den zo
Mi me afísis mátia mu s’ agapó
Ise i zoí mu
I tréla i dikí mu
I anapnoí mu
Ke ó,ti agapó
Ise esí t’ astéria
Ta ómorfa kalokeria
Ta diká mu fengária
Pu chória tus de zo
Prospathis ksaná esí na me dialísis
Ma ksechnás to póso s’ agapó
Tóra pia de thes mazí mu na milísis
Ma ksechnás makriá su den boró
|