Και να μου δίνανε παλάτια
Και μια λευκή επιταγή
Εγώ με τα δικά σου μάτια
Θα ήμουνα πιο πλούσιος γιατί
Εσύ είσαι όλα τα λεφτά
Και δε γουστάρω πιο πολλά
Εσύ είσαι τέλος μου και αρχή
Ό,τι αξίζει είσαι εσύ
Εσύ είσαι όλα τα λεφτά, τα λεφτά
Και δε γουστάρω πιο πολλά, πιο πολλά
Εσύ είσαι τέλος μου και αρχή
Ό,τι αξίζει είσαι εσύ
Και να μου χάριζαν τ’ αστέρια
Κι όσο χρυσάφι έχει η γη
Εγώ μες στα δικά σου χέρια
Θα ήμουν πιο πλούσιος γιατί
|
Ke na mu dínane palátia
Ke mia lefkí epitagí
Egó me ta diká su mátia
Tha ímuna pio plusios giatí
Esí ise óla ta leftá
Ke de gustáro pio pollá
Esí ise télos mu ke archí
Ό,ti aksízi ise esí
Esí ise óla ta leftá, ta leftá
Ke de gustáro pio pollá, pio pollá
Esí ise télos mu ke archí
Ό,ti aksízi ise esí
Ke na mu chárizan t’ astéria
Ki óso chrisáfi échi i gi
Egó mes sta diká su chéria
Tha ímun pio plusios giatí
|