|
Όλοι πέφτουνε ξεροί όταν σε δούνε
και τους φεύγει, αυτομάτως, το μυαλό,
κι όπου πας, στα ίσια όλοι, θα στο πούνε
είσαι, μάνα μου, το δέκα το καλό.
Είσαι το δέκα το καλό,
είσαι μια κούκλα φίνα,
είσαι το δέκα το καλό
σε όλη την Αθήνα.
Περπατάς κι έχεις το ύφος της μοιραίας,
σπάζεις πλάκα και γελάς με τους χαζούς,
κι οι αστυφύλακες, ακόμα, της τροχαίας
δε μπορούν να δώσουν σήμα στους πεζούς.
Είσαι το δέκα το καλό,
είσαι μια κούκλα φίνα,
είσαι το δέκα το καλό
σε όλη την Αθήνα.
Σαν λουκούμι, όλοι οι άντρες, σε κοιτάνε,
κι όπου μπαίνεις, φέρνεις πάντα πανικό,
με τα μάτια τους κοντεύουν να σε φάνε,
να σε φάνε, κοριτσάκι μου γλυκό.
Είσαι το δέκα το καλό,
είσαι μια κούκλα φίνα,
είσαι το δέκα το καλό
σε όλη την Αθήνα.
|
Όli péftune kseri ótan se dune
ke tus fevgi, aftomátos, to mialó,
ki ópu pas, sta ísia óli, tha sto pune
ise, mána mu, to déka to kaló.
Ise to déka to kaló,
ise mia kukla fína,
ise to déka to kaló
se óli tin Athína.
Perpatás ki échis to ífos tis mireas,
spázis pláka ke gelás me tus chazus,
ki i astifílakes, akóma, tis trocheas
de borun na dósun síma stus pezus.
Ise to déka to kaló,
ise mia kukla fína,
ise to déka to kaló
se óli tin Athína.
San lukumi, óli i ántres, se kitáne,
ki ópu benis, férnis pánta panikó,
me ta mátia tus kontevun na se fáne,
na se fáne, koritsáki mu glikó.
Ise to déka to kaló,
ise mia kukla fína,
ise to déka to kaló
se óli tin Athína.
|
