Είχα υπόληψη στην κοινωνία,
είχα εκτίμηση και σεβασμό,
τώρα με βλέπουνε με ειρωνεία
γιατί με έφτασες πια στο χαμό.
Μα εγώ σ’ αγάπησα μ’ όλο το πάθος
κι ας μη με σέβονται πια μερικοί,
ίσως δεν τ’ άξιζες κι είσ’ ένα λάθος,
για μένα, ο έρωτας δεν είν’ ντροπή.
Αξιοπρέπεια, είναι χαμένη,
μα εγώ δε νοιάζομαι πολύ γι’ αυτό,
κι αν όλα τα `χασα, αυτό που μένει
είναι, σαν σκλάβα σου να σ’ αγαπώ.
Μα εγώ σ’ αγάπησα μ’ όλο το πάθος
κι ας μη με σέβονται πια μερικοί,
ίσως δεν τ’ άξιζες κι είσ’ ένα λάθος,
για μένα, ο έρωτας δεν είν’ ντροπή.
|
Icha ipólipsi stin kinonía,
icha ektímisi ke sevasmó,
tóra me vlépune me ironia
giatí me éftases pia sto chamó.
Ma egó s’ agápisa m’ ólo to páthos
ki as mi me sévonte pia meriki,
ísos den t’ áksizes ki is’ éna láthos,
gia ména, o érotas den in’ ntropí.
Aksioprépia, ine chaméni,
ma egó de niázome polí gi’ aftó,
ki an óla ta `chasa, aftó pu méni
ine, san skláva su na s’ agapó.
Ma egó s’ agápisa m’ ólo to páthos
ki as mi me sévonte pia meriki,
ísos den t’ áksizes ki is’ éna láthos,
gia ména, o érotas den in’ ntropí.
|