Σαν ακροβάτης στο σχοινί σε καρτερώ
Στο τηλέφωνο επιτέλους ν’ ακουστείς
Μην το σηκώσει η γριά η μάνα σου
Κι αρχίζει να ρωτάει ποιος και γιατί
Ή ο τρελός πατέρας σου ιστορίες, για αγρίους θυμηθεί
Μετά από ώρες όμως θα μου πει, είχες φύγει απ’ το πρωί
Σαν ινδιάνος μάγος γύρω απ’ τη φωτιά
Στη στάση περιμένω, σε ψάχνω στα στενά
Σε αίθουσες και σε εργαστήρια οι γνωστοί
Μου ρίχνουν όλοι από μια ματιά λοξή
Βλέπω ένα φίλο σου μου λέει, πως είχες φύγει απ’ το πρωί
Γυρίζω σπίτι απελπισμένος, τηλέφωνο χτυπά
Ψυχρή φωνή, νοσοκομείο εκεί, είχες φύγει απ’ το πρωί
Γυρίζω σπίτι απελπισμένος, τηλέφωνο χτυπά
Ψυχρή φωνή, νοσοκομείο εκεί, είχες φύγει απ’ το πρωί.
|
San akrovátis sto schiní se karteró
Sto tiléfono epitélus n’ akustis
Min to sikósi i griá i mána su
Ki archízi na rotái pios ke giatí
Ή o trelós patéras su istoríes, gia agríus thimithi
Metá apó óres ómos tha mu pi, iches fígi ap’ to pri
San indiános mágos giro ap’ ti fotiá
Sti stási periméno, se psáchno sta stená
Se ethuses ke se ergastíria i gnosti
Mu ríchnun óli apó mia matiá loksí
Olépo éna fílo su mu léi, pos iches fígi ap’ to pri
Girízo spíti apelpisménos, tiléfono chtipá
Psichrí foní, nosokomio eki, iches fígi ap’ to pri
Girízo spíti apelpisménos, tiléfono chtipá
Psichrí foní, nosokomio eki, iches fígi ap’ to pri.
|