Μου λες πως δε θέλεις αγάπη από μένα
πως έχεις μαζί μου πολλά απωθημένα
μου λες πως δε θέλεις ξανά να μ’ αγγίξεις
και θες μια για πάντα το φως να μου κρύψεις
Μου λες πως θα φύγεις κι εσύ μακριά μου
κι ας γέμιζες τότε την άδεια καρδιά μου
κι εγώ που φωνάζω τι πρέπει να κάνω
μου λες πως για πάντα αγάπες θα χάνω
Έκανες κομμάτια όλη τη ζωή μου
κι έχω μες στα μάτια δάκρυ απ’ την ψυχή μου
Έκανες κομμάτια το δικό μου σώμα
κι όνειρα παλάτια μείνανε στο χώμα
Μου λες δεν αξίζει κοντά μου να μείνεις
ανοίγεις την πόρτα και μόνο μ’ αφήνεις
Μου λες πως θα ρίξεις φωτιά στη ζωή μου
κι ας ήσουνα τότε μονάχα δική μου
Μου λες χίλια λόγια που με κατακρίνουν
τα μάτια σου τώρα μακριά σου μ’ αφήνουν
Κι αν όλα τέλειωσαν κι αν έχω πονέσει
σαν σκλάβο για πάντα εσύ μ’ έχεις δέσει
|
Mu les pos de thélis agápi apó ména
pos échis mazí mu pollá apothiména
mu les pos de thélis ksaná na m’ angiksis
ke thes mia gia pánta to fos na mu krípsis
Mu les pos tha fígis ki esí makriá mu
ki as gémizes tóte tin ádia kardiá mu
ki egó pu fonázo ti prépi na káno
mu les pos gia pánta agápes tha cháno
Έkanes kommátia óli ti zoí mu
ki écho mes sta mátia dákri ap’ tin psichí mu
Έkanes kommátia to dikó mu sóma
ki ónira palátia minane sto chóma
Mu les den aksízi kontá mu na minis
anigis tin pórta ke móno m’ afínis
Mu les pos tha ríksis fotiá sti zoí mu
ki as ísuna tóte monácha dikí mu
Mu les chília lógia pu me katakrínun
ta mátia su tóra makriá su m’ afínun
Ki an óla téliosan ki an écho ponési
san sklávo gia pánta esí m’ échis dési
|