|
Εκεί ανάμεσα στα χρόνια τα χαμένα
Σε κάτι όνειρα παλιά ξεθωριασμένα
Σε κάτι ελπίδες μου που σβήσανε και πάνε
Εκεί ανάμεσα να φεύγεις σε θυμάμαι
Και η καρδιά μου να χωρίζεται στα δύο
Και να νομίζω η ζωή μου πως τελειώνει
Και να φωνάζω γύρνα πίσω σ’ αγαπώ
Τα χρόνια φεύγουν μα δε γύρισες ακόμη
Εκεί ανάμεσα στα έρημα τα σπίτια
Που τα θυμούνται όταν βρέχει τα σπουργίτια
Σε καλοκαίρια που ποτέ δε γυρνάνε
Εκεί ανάμεσα να φεύγεις σε θυμάμαι
|
Eki anámesa sta chrónia ta chaména
Se káti ónira paliá ksethoriasména
Se káti elpídes mu pu svísane ke páne
Eki anámesa na fevgis se thimáme
Ke i kardiá mu na chorízete sta dío
Ke na nomízo i zoí mu pos telióni
Ke na fonázo girna píso s’ agapó
Ta chrónia fevgun ma de girises akómi
Eki anámesa sta érima ta spítia
Pu ta thimunte ótan vréchi ta spurgitia
Se kalokeria pu poté de girnáne
Eki anámesa na fevgis se thimáme
|
