Ένα τεράστιο μουνί με κονδυλώματα
γεννάει πτώματα μικροαστών
Δόλιες μανούλες χαριεντίζονται σε στρώματα
γεννοβολώντας τερατάκια με καρμπόν
Ένα τεράστιο μουνί μες στο κεφάλι μου
δίνει στο χάλι μου κάποιο ρυθμό
Καταναλώνεσαι, ανόητη, σε υποθέσεις
με λουλουδάκια και καρδούλες σκαλιστές
χιλιοπαιγμένες ιστορίες, ανόητη,
σαν γκραν γκινιόλ χωρίς θανάτους και σασπένς
Μες στο δικό σου το μουνάκι ταμπουρώνομαι
να μη θαμπώνομαι απ’ τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ
Από το χέρι σε κρατάω κι απογειώνομαι
πάνω απ’ την πόλη με τα πράσινα ρομπότ
Κι άμα γυρίσεις να κοιτάξεις, αγαπούλα μου,
θα μαρμαρώσεις σαν τη σύζυγο του Λωτ
|
Έna terástio muní me kondilómata
gennái ptómata mikroastón
Dólies manules charientízonte se strómata
gennovolóntas teratákia me karbón
Έna terástio muní mes sto kefáli mu
díni sto cháli mu kápio rithmó
Katanalónese, anóiti, se ipothésis
me luludákia ke kardules skalistés
chiliopegménes istoríes, anóiti,
san gkran gkiniól chorís thanátus ke saspéns
Mes sto dikó su to munáki taburónome
na mi thabónome ap’ ton ílio tu PASOK
Apó to chéri se kratáo ki apogiónome
páno ap’ tin póli me ta prásina robót
Ki áma girísis na kitáksis, agapula mu,
tha marmarósis san ti sízigo tu Lot
|