Αφού ξέρεις είμαι μόνος
κι από μένα είσαι μόνος
πιο πολύ χίλιες φορές,
έλα απόψε που σε θέλω,
αφού ξέρεις πως σε θέλω
κι ας υπάρχουν διαφορές.
Αφού ξέρεις πως θα είμαι
πως μαζί σου πια θα είμαι
φίλος σου και αδερφός,
η αγάπη η δική μας
απ’ την τρέλα τη δική μας
στο σκοτάδι ρίχνει φως.
Έλα
αφού ξέρεις, έλα.
Η ντροπή δεν είναι αυτό που νομίζεις.
Κι άσε, τον κόσμο άσε.
Τη ζωή σου την ορίζεις.
Αν δε χάσεις δεν κερδίζεις.
Έλα,
θέλει κάποια τρέλα.
Έλα
και σ’ άλλο θαύμα μη ελπίζεις.
Αφού ξέρεις δε φοβάμαι,
τίποτα πια δε φοβάμαι,
σ’ αγαπάω όσο ποτέ.
Έλα δίχως να μιλήσεις,
κοίτα με και μη μιλήσεις,
κόψ’ το σύρμα του ΟΤΕ.
Αφού ξέρεις πως θα είμαι
πως μαζί σου πια θα είμαι
φίλος σου και αδερφός,
η αγάπη η δική μας
απ’ την τρέλα τη δική μας
στο σκοτάδι ρίχνει φως.
|
Afu kséris ime mónos
ki apó ména ise mónos
pio polí chílies forés,
éla apópse pu se thélo,
afu kséris pos se thélo
ki as ipárchun diaforés.
Afu kséris pos tha ime
pos mazí su pia tha ime
fílos su ke aderfós,
i agápi i dikí mas
ap’ tin tréla ti dikí mas
sto skotádi ríchni fos.
Έla
afu kséris, éla.
I ntropí den ine aftó pu nomízis.
Ki áse, ton kósmo áse.
Ti zoí su tin orízis.
An de chásis den kerdízis.
Έla,
théli kápia tréla.
Έla
ke s’ állo thafma mi elpízis.
Afu kséris de fováme,
típota pia de fováme,
s’ agapáo óso poté.
Έla díchos na milísis,
kita me ke mi milísis,
kóps’ to sírma tu OTE.
Afu kséris pos tha ime
pos mazí su pia tha ime
fílos su ke aderfós,
i agápi i dikí mas
ap’ tin tréla ti dikí mas
sto skotádi ríchni fos.
|