Μόνη μες στο άδειο σπίτι μοναξιά ποτό ξενύχτι
λείπεις κι έχασα απ’ τα πόδια μου την γη
μα κι εσύ μόνο σου είσαι λες κι εμένα εκδικείσαι
ένα πείσμα κοίτα που μας οδηγεί
Έλα καρδιά μου και σβήσ’ τα όλα
αυτός ο πόλεμος δεν βγάζει πουθενά
τώρα περνάμε μια ανηφόρα
μα μην φοβάσαι έχουμε ανέβει και βουνά
Κάθε ώρα που περνάει η καρδιά μου σε ζητάει
δίχως τ’ άλλο της μισό τώρα δεν ζει
μην ρωτάς ποιος απ’ τους δύο έφταιξε γι’ αυτό το αντίο
η αγάπη μας να μείνει ζωντανή
Έλα καρδιά μου και σβήσ’ τα όλα
αυτός ο πόλεμος δεν βγάζει πουθενά
τώρα περνάμε μια ανηφόρα
μα μην φοβάσαι έχουμε ανέβει και βουνά
|
Móni mes sto ádio spíti monaksiá potó kseníchti
lipis ki échasa ap’ ta pódia mu tin gi
ma ki esí móno su ise les ki eména ekdikise
éna pisma kita pu mas odigi
Έla kardiá mu ke svís’ ta óla
aftós o pólemos den vgázi puthená
tóra pernáme mia anifóra
ma min fováse échume anévi ke vuná
Káthe óra pu pernái i kardiá mu se zitái
díchos t’ állo tis misó tóra den zi
min rotás pios ap’ tus dío éftekse gi’ aftó to antío
i agápi mas na mini zontaní
Έla kardiá mu ke svís’ ta óla
aftós o pólemos den vgázi puthená
tóra pernáme mia anifóra
ma min fováse échume anévi ke vuná
|