Πέρασα τόσα βουνά
Μα εγώ τα ‘λεγα θάλασσα
Και ήταν ο ιδρώτας στα χείλη κατάρτια, πανιά
Είχα μια δίψα βαριά
Που ποτέ δεν ξεδίψασα
Ήπια νερό στην παλάμη και βρήκα καρφιά
Έλα λύπη μου, έλα
Να χορέψουμε απόψε ζευγάρι αγκαλιά
Ζευγάρι αγκαλιά
Έλα λύπη μου, έλα
Να πλαγιάσουμε απόψε καρδιά με καρδιά
Καρδιά με καρδιά
Λέω έχω φτάσει αλλού
Μα ποτέ μου δεν έφτασα
Ξένος και εδώ και εκεί και ως στην άκρη του νου
Σ’ ένα γιαπί του καιρού
Τα παπούτσια μου κρέμασα
Για να μη τρέχω άλλο πια στους γκρεμούς τ’ ουρανού
|
Pérasa tósa vuná
Ma egó ta ‘lega thálassa
Ke ítan o idrótas sta chili katártia, paniá
Icha mia dípsa variá
Pu poté den ksedípsasa
Ήpia neró stin palámi ke vríka karfiá
Έla lípi mu, éla
Na chorépsume apópse zevgári agkaliá
Zevgári agkaliá
Έla lípi mu, éla
Na plagiásume apópse kardiá me kardiá
Kardiá me kardiá
Léo écho ftási allu
Ma poté mu den éftasa
Ksénos ke edó ke eki ke os stin ákri tu nu
S’ éna giapí tu keru
Ta paputsia mu krémasa
Gia na mi trécho állo pia stus gkremus t’ uranu
|