|
Είναι ώρα που κάτι θέλεις να μου πεις,
το βλέπω στα μάτια σου,
είναι ώρα που το σκέφτομαι να κάνω κάποιο βήμα,
να νιώσω τα χάδια σου.
Έλα μίλα μου στ’ αυτί μη μας ακούσουν άλλοι,
πες μου κρυφά πως μ’ αγαπάς, πες το να νιώσω ζάλη,
πες το να νιώσω ζάλη.
Είναι ώρα που όλα μέσα μου γυρίζουν,
για σένα τρελαίνομαι,
είναι ώρα που τη σκέψη μου το βλέμμα σου μαγεύει,
κι ολόκληρη καίγομαι.
Έλα μίλα μου στ’ αυτί μη μας ακούσουν άλλοι,
πες μου κρυφά πως μ’ αγαπάς, πες το να νιώσω ζάλη,
πες το να νιώσω ζάλη.
Έλα μίλα μου στ’ αυτί μη μας ακούσουν άλλοι,
πες μου κρυφά πως μ’ αγαπάς, πες το κι ας νιώσω ζάλη,
πες το να νιώσω ζάλη.
|
Ine óra pu káti thélis na mu pis,
to vlépo sta mátia su,
ine óra pu to skéftome na káno kápio víma,
na nióso ta chádia su.
Έla míla mu st’ aftí mi mas akusun álli,
pes mu krifá pos m’ agapás, pes to na nióso záli,
pes to na nióso záli.
Ine óra pu óla mésa mu girízun,
gia séna trelenome,
ine óra pu ti sképsi mu to vlémma su magevi,
ki olókliri kegome.
Έla míla mu st’ aftí mi mas akusun álli,
pes mu krifá pos m’ agapás, pes to na nióso záli,
pes to na nióso záli.
Έla míla mu st’ aftí mi mas akusun álli,
pes mu krifá pos m’ agapás, pes to ki as nióso záli,
pes to na nióso záli.
|
