|
Συννεφιά παντού θολή,
απειλεί με μια μπόρα
κι η καρδιά μας νοσταλγεί
τη φυγή κάθε ώρα
Έλα να φύγουμε
δίχως να σκέφτεσαι το που θα πάμε.
Έλα να φύγουμε
μαζί με τ’ όνειρο που αγαπάμε.
Θα `ναι η χίμαιρα
γλυκιά παρέα μας αγαπημένη
κι από το σήμερα
μόνο μια ανάμνηση πικρή θα μένει
Έλα να φύγουμε
προτού τα νιάτα μας κάνουν φτερά
για να προφτάσουμε
κι εμείς να νιώσουμε λίγη χαρά
|
Sinnefiá pantu tholí,
apili me mia bóra
ki i kardiá mas nostalgi
ti figí káthe óra
Έla na fígume
díchos na skéftese to pu tha páme.
Έla na fígume
mazí me t’ óniro pu agapáme.
Tha `ne i chímera
glikiá paréa mas agapiméni
ki apó to símera
móno mia anámnisi pikrí tha méni
Έla na fígume
protu ta niáta mas kánun fterá
gia na proftásume
ki emis na niósume lígi chará
|
