|
Το παράθυρο ανοίγω
έλα απόψε εδώ για λίγο
όπως η βροχή που πέφτει
σαν τον άνεμο τον κλέφτη
έλα να σε δω
Πότισέ με ένα δάκρυ
απ’ του σύννεφου την άκρη
η καρδιά μου ζει ακόμα
σαν το διψασμένο χώμα
έλα να σε δω
Είμαι εδώ και περιμένω
καρβουνάκι αναμμένο
που αέρας το φυσάει
κι όλο για να σβήσει πάει
έλα να σε δω
Έλα σαν σιωπή που πιάνει
ό, τι το μυαλό δε φτάνει
σε δυο μάτια θολωμένα
μες στα όνειρα κρυμμένα
έλα να σε δω
Έλα λίγο φανερώσου
και πριν φύγει τ’ όνειρό σου
μια ματιά σου άσε πίσω
το θηρίο να νικήσω
έλα να σε δω
Είμαι εδώ και περιμένω
καρβουνάκι αναμμένο
που αέρας το φυσάει
κι όλο για να σβήσει πάει
έλα να σε δω
Έλα σαν μικρό στιχάκι
στο μικρό μου μυαλουδάκι
κι αν η πένα μου δε φτάνει
κάνε το αίμα μου μελάνι
έλα να σε δω
|
To paráthiro anigo
éla apópse edó gia lígo
ópos i vrochí pu péfti
san ton ánemo ton kléfti
éla na se do
Pótisé me éna dákri
ap’ tu sínnefu tin ákri
i kardiá mu zi akóma
san to dipsasméno chóma
éla na se do
Ime edó ke periméno
karvunáki anamméno
pu aéras to fisái
ki ólo gia na svísi pái
éla na se do
Έla san siopí pu piáni
ó, ti to mialó de ftáni
se dio mátia tholoména
mes sta ónira krimména
éla na se do
Έla lígo fanerósu
ke prin fígi t’ óniró su
mia matiá su áse píso
to thirío na nikíso
éla na se do
Ime edó ke periméno
karvunáki anamméno
pu aéras to fisái
ki ólo gia na svísi pái
éla na se do
Έla san mikró sticháki
sto mikró mu mialudáki
ki an i péna mu de ftáni
káne to ema mu meláni
éla na se do
|
