Πείσματα μου κάνεις και δεν έρχεσαι
πως πονώ για σένα δε το σκέφτεσαι
Κι όλο βαλαντώνουν τα ματάκια σου
λέξη δε μου λένε τα χειλάκια σου
Έλα έλα τώρα να μονοιάσουμε
πίκρες και χαρές να τα μοιράσουμε
Έλα κι άσ’ τα ψεύτικα τα κλάματα
χώρια μη μας βρούνε τα χαράματα
Άσε πια το πείσμα το γινάτι σου
κάνε τόπο να ‘μπω στο κρεβάτι σου
Να ‘μαι στο κορμί το σεντονάκι σου
σ’ όλη τη ζωή το συντροφάκι σου
|
Pismata mu kánis ke den érchese
pos ponó gia séna de to skéftese
Ki ólo valantónun ta matákia su
léksi de mu léne ta chilákia su
Έla éla tóra na moniásume
píkres ke charés na ta mirásume
Έla ki ás’ ta pseftika ta klámata
chória mi mas vrune ta charámata
Άse pia to pisma to gináti su
káne tópo na ‘bo sto kreváti su
Na ‘me sto kormí to sentonáki su
s’ óli ti zoí to sintrofáki su
|