|
Παρελθόν και παρόν
στην καρδιά των ουρανών,
σημαδεύουν τη ζωή μας μ’ αστραπές,
μα τα όνειρα που αντέχουν
μες στα στήθια μας να ζουν,
σαν σκυλιά μας κατατρέχουν,
δε γουστάρουν να θαφτούν.
Ελισσώ, σε μισώ,
μα είσαι τ’ άλλο μου μισό,
Ελισσάβετ, καθρεφτάκι μαγικό.
Κάποτε θα μάθεις
τι σου μέλλεται να πάθεις,
αν σκορπίσεις της αγάπης το μισθό,
έρωτά μου πρώτε,
μη ρωτάς ως πότε,
πάντα μέχρι τότε θα ‘μαι εδώ.
Σ’ αγαπάω και γι’ αυτό
όπως παίζουμε κρυφτό,
μες στα πάθη και τα λάθη θα κρυφτώ,
και θα λάμψω σαν στολίδι
από χώμα κι από στρας,
για να γίνεται παιχνίδι
κι έτσι εσύ να ξεγλιστράς.
Ελισσώ, σε μισώ,
μα είσαι τ’ άλλο μου μισό,
Ελισσάβετ, καθρεφτάκι μαγικό.
|
Parelthón ke parón
stin kardiá ton uranón,
simadevun ti zoí mas m’ astrapés,
ma ta ónira pu antéchun
mes sta stíthia mas na zun,
san skiliá mas katatréchun,
de gustárun na thaftun.
Elissó, se misó,
ma ise t’ állo mu misó,
Elissávet, kathreftáki magikó.
Kápote tha máthis
ti su méllete na páthis,
an skorpísis tis agápis to misthó,
érotá mu próte,
mi rotás os póte,
pánta méchri tóte tha ‘me edó.
S’ agapáo ke gi’ aftó
ópos pezume kriftó,
mes sta páthi ke ta láthi tha kriftó,
ke tha lámpso san stolídi
apó chóma ki apó stras,
gia na ginete pechnídi
ki étsi esí na kseglistrás.
Elissó, se misó,
ma ise t’ állo mu misó,
Elissávet, kathreftáki magikó.
|
