Ένα κορίτσι μου χε πει
πως ποτέ μου στη ζωή
δε θα γίνω κάτι τι
γιατί εγώ καρδιά δεν έχω
Ένα κορίτσι μου χε πει
θα χαθώ σαν αστραπή
σαν εμπόδιο μου βρεθεί
μες το δρόμο της ζωής μου
Μου ‘πε πως θα ‘μαι σαν σκιά
που θα τρέχω για να βρω
λίγο ουρανό και ήλιο
και θα ‘χω μόνη συντροφιά
ένα φόβο στην καρδιά
που ποτέ του δε θα φύγει
Μου είχε πει ότι εγώ
θα ζητήσω να τη βρω
σαν μια μέρα θυμηθώ
όσα κάποτε μου είπε
Και όσα ζήσαμε μαζί
δε θα σβήσουν μου ‘χε πει
θα ναι αργά αλλά μπορεί
ίσως να το καταλάβω
Δίχως αγάπη πως θα ζω
σ’ ένα κόσμο που μισώ
με τη μοναξιά παρέα
Τώρα που είναι το κορίτσι αυτό
να του δώσω ό,τι μπορώ
και ό,τι μένει στην καρδιά μου
|
Έna korítsi mu che pi
pos poté mu sti zoí
de tha gino káti ti
giatí egó kardiá den écho
Έna korítsi mu che pi
tha chathó san astrapí
san ebódio mu vrethi
mes to drómo tis zoís mu
Mu ‘pe pos tha ‘me san skiá
pu tha trécho gia na vro
lígo uranó ke ílio
ke tha ‘cho móni sintrofiá
éna fóvo stin kardiá
pu poté tu de tha fígi
Mu iche pi óti egó
tha zitíso na ti vro
san mia méra thimithó
ósa kápote mu ipe
Ke ósa zísame mazí
de tha svísun mu ‘che pi
tha ne argá allá bori
ísos na to katalávo
Díchos agápi pos tha zo
s’ éna kósmo pu misó
me ti monaksiá paréa
Tóra pu ine to korítsi aftó
na tu dóso ó,ti boró
ke ó,ti méni stin kardiá mu
|