Απ’ τα περιβόλια του Βατούμ
στις λαϊκές του αλαλούμ
με διαλεκτή πραμάτεια
Λευκά σεντόνια κι εμπριμέ
να σου σκεπάσω στεναγμέ
τα μαύρα σκούρα μάτια
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα
Φτηνά μετάξια και λινά
με κεντημένα δειλινά
κι αρχαία παραμύθια
Σαπούνια αρωματικά
και του κορμιού τα γιατρικά
του χρόνου τα ψιμύθια
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα
Στης λύρας τα τσακίσματα
στου Ευξείνου τ’ άγρια κύματα
ψυχή μου φτερουγίζεις
Ποιος ουρανός σε ξέχασε
και ποια πατρίδα σ’ έχασε
σε ποιον καημό γυρίζεις
Σε κουταλάκια ξύλινα
και σε πιατάκια πήλινα
φιλιά ζωγραφισμένα
Κι αυτοί που τα ζωγράφισαν
το “αχ” κρυμμένο τ’ άφησαν
να `ρθει να βρει και μένα
|
Ap’ ta perivólia tu Oatum
stis laikés tu alalum
me dialektí pramátia
Lefká sentónia ki ebrimé
na su skepáso stenagmé
ta mavra skura mátia
Se kutalákia ksílina
ke se piatákia pílina
filiá zografisména
Ki afti pu ta zográfisan
to “ach” krimméno t’ áfisan
na `rthi na vri ke ména
Ftiná metáksia ke liná
me kentiména diliná
ki archea paramíthia
Sapunia aromatiká
ke tu kormiu ta giatriká
tu chrónu ta psimíthia
Se kutalákia ksílina
ke se piatákia pílina
filiá zografisména
Ki afti pu ta zográfisan
to “ach” krimméno t’ áfisan
na `rthi na vri ke ména
Stis líras ta tsakísmata
stu Evksinu t’ ágria kímata
psichí mu fterugizis
Pios uranós se kséchase
ke pia patrída s’ échase
se pion kaimó girízis
Se kutalákia ksílina
ke se piatákia pílina
filiá zografisména
Ki afti pu ta zográfisan
to “ach” krimméno t’ áfisan
na `rthi na vri ke ména
|