Στου σπιτιού μου την αυλή, στέκει μόνο ένα πουλί
Ψάχνει μια αγκαλιά ζεστή, να κρυφτεί.
Απ’ το τζάμι το θολό, το κοιτάζω κι απορώ
πώς αντέχει στη βροχή, να ζει.
Ξαφνικά σαν αστραπή, φτερουγίζει στη βροχή
στο παράθυρό μου έρχεται κοντά
Το ξέρω μου ζητά μια αγκαλιά
Και του δίνω μια φωλιά για να κρυφτεί
στις παλάμες το κρατώ να ζεσταθεί
Δε μου ζήτησε πολλά, ένα χάδι, μια αγκαλιά,
μια γωνίτσα λίγο να ξεκουραστεί.
Και περάσανε που λες, οι βροχές οι δυνατές
και ο ήλιος ο ζεστός δίνει φως.
Το πουλάκι κελαηδά, μοιάζει να χαμογελά
τα φτερά του ανοίγει και πετά
Γεια σου φίλε μου μικρέ, να προσέχεις στα ψηλά που θα πετάς
κι άμα νιώσεις μοναξιά, άνοιξε πάλι τα φτερά
θα σε περιμένει κάπου μια αγκαλιά.
Η αγάπη είναι πουλί, πάντα βρίσκει μια γωνιά για να κρυφτεί
Να ‘χεις πάντα ανοιχτά, χέρια σώμα και καρδιά
κι άκουσέ με μην τη φοβηθείς…ποτέ!!!!
|
Stu spitiu mu tin avlí, stéki móno éna pulí
Psáchni mia agkaliá zestí, na krifti.
Ap’ to tzámi to tholó, to kitázo ki aporó
pós antéchi sti vrochí, na zi.
Ksafniká san astrapí, fterugizi sti vrochí
sto paráthiró mu érchete kontá
To kséro mu zitá mia agkaliá
Ke tu díno mia foliá gia na krifti
stis palámes to krató na zestathi
De mu zítise pollá, éna chádi, mia agkaliá,
mia gonítsa lígo na ksekurasti.
Ke perásane pu les, i vrochés i dinatés
ke o ílios o zestós díni fos.
To puláki kelaidá, miázi na chamogelá
ta fterá tu anigi ke petá
Gia su fíle mu mikré, na proséchis sta psilá pu tha petás
ki áma niósis monaksiá, ánikse páli ta fterá
tha se periméni kápu mia agkaliá.
I agápi ine pulí, pánta vríski mia goniá gia na krifti
Na ‘chis pánta anichtá, chéria sóma ke kardiá
ki ákusé me min ti fovithis…poté!!!!
|