Ένα σπίρτο στο τραπέζι
πήρε μόνο του φωτιά
κι άρχισε η φωτιά να παίζει
στην τρελή σου τη ματιά
Σπίθα πάνω σπίθα κάτω
ποιος να πήρε μυρουδιά
κι όταν ήρθε το Σαββάτο
μου ‘χες κάψει την καρδιά
Ένα σπίρτο στο τραπέζι
τα ‘κανε όλα ρημαδιό
κι ένα γέλιο τρεποπαίζει
στα χειλάκια σου τα δυο
Σπίθα πάνω σπίθα κάτω
δεν αντέχω πια ντροπές
με φιλιά σε καλοπιάνω
με πληρώνεις μ’ αστραπές
Πας για να βγάλεις το άχτι σου
μα δε θα γίνω στάχτη σου
κι αν μ’ έκαψες, κι αν μ’ έκαψες
να μ’ αγαπάς δεν έπαψες.
|
Έna spírto sto trapézi
píre móno tu fotiá
ki árchise i fotiá na pezi
stin trelí su ti matiá
Spítha páno spítha káto
pios na píre mirudiá
ki ótan írthe to Savváto
mu ‘ches kápsi tin kardiá
Έna spírto sto trapézi
ta ‘kane óla rimadió
ki éna gélio trepopezi
sta chilákia su ta dio
Spítha páno spítha káto
den antécho pia ntropés
me filiá se kalopiáno
me plirónis m’ astrapés
Pas gia na vgális to áchti su
ma de tha gino stáchti su
ki an m’ ékapses, ki an m’ ékapses
na m’ agapás den épapses.
|