Έίμ’ ένας βλάκας και μισός που σε λατρεύω,
είμ’ ένας βλάκας που ακόμα σ’ αγαπώ,
και τη ζωή μου μέρα νύχτα κινδυνεύω,
μα τι να κάνω, σαν σε χάσω θα χαθώ.
Σαν χωριστούμε θα `ρθει ώρα, μην ξεχνάς,
για κάποιο βλάκα να κλαις και να πονάς.
Άντρες θα βρεις, μες στη ζωή, όλες τις μάρκες,
μα σαν κι εμένα, να το ξέρεις, πουθενά,
και στην αγάπη δε θα είναι τόσο βλάκες
όσο εγώ που σ’ αγαπώ στ’ αληθινά.
Σαν χωριστούμε θα `ρθει ώρα, μην ξεχνάς,
για κάποιο βλάκα να κλαις και να πονάς.
Οι βλάκες τώρα είναι λίγοι στην αγάπη,
πρόσεξε λίγο, αγαπούλα μου χρυσή,
μήπως μπλεχτείς μα κάναν άνθρωπο σατράπη
και σε πετάξει όπως με πέταξες κι εσύ.
Σαν χωριστούμε θα `ρθει ώρα, μην ξεχνάς,
για κάποιο βλάκα να κλαις και να πονάς.
|
Έím’ énas vlákas ke misós pu se latrevo,
im’ énas vlákas pu akóma s’ agapó,
ke ti zoí mu méra níchta kindinevo,
ma ti na káno, san se cháso tha chathó.
San choristume tha `rthi óra, min ksechnás,
gia kápio vláka na kles ke na ponás.
Άntres tha vris, mes sti zoí, óles tis márkes,
ma san ki eména, na to kséris, puthená,
ke stin agápi de tha ine tóso vlákes
óso egó pu s’ agapó st’ alithiná.
San choristume tha `rthi óra, min ksechnás,
gia kápio vláka na kles ke na ponás.
I vlákes tóra ine lígi stin agápi,
prósekse lígo, agapula mu chrisí,
mípos blechtis ma kánan ánthropo satrápi
ke se petáksi ópos me pétakses ki esí.
San choristume tha `rthi óra, min ksechnás,
gia kápio vláka na kles ke na ponás.
|