Παίρνει μια ανάσα και ρίχνει
μια τελευταία ματιά
Με μια γκριμάτσα της δείχνει
για ποιον χτυπά η καρδιά
Παίρνει μια ανάσα και μπαίνει
στο τρένο που περιμένει
Μες στο βαγόνι κουβάρι
μαζί με τ’ άλλα παιδιά
Σαν τρομαγμένο λιοντάρι
που το κυκλώνει η φωτιά
’Ενας φαντάρος σ’ ένα τρένο
σαν φεγγαράκι ραγισμένο
δεν ξέρει ποιον θα πολεμάει
κι εκτός των άλλων αγαπάει
Αχ μια φωτιά
αχ ακόμα ένα τσιγάρο
αχ και να ‘χε στη σκοπιά
το κορίτσι του αγκαλιά
να ‘χει η νύχτα του ένα φάρο
Τι θα του μάθουνε τάχα
δεν του το είπε κανείς
Για ποια φαντάσματα θα πολεμήσει
Μια κασετούλα μονάχα
με τη δική της φωνή
τον συντροφεύει μέχρι να γυρίσει
’Ενας φαντάρος σ’ ένα τρένο
σαν φεγγαράκι ραγισμένο
δεν ξέρει ποιον θα πολεμάει
κι εκτός των άλλων αγαπάει
|
Perni mia anása ke ríchni
mia teleftea matiá
Me mia gkrimátsa tis dichni
gia pion chtipá i kardiá
Perni mia anása ke beni
sto tréno pu periméni
Mes sto vagóni kuvári
mazí me t’ álla pediá
San tromagméno liontári
pu to kiklóni i fotiá
’Enas fantáros s’ éna tréno
san fengaráki ragisméno
den kséri pion tha polemái
ki ektós ton állon agapái
Ach mia fotiá
ach akóma éna tsigáro
ach ke na ‘che sti skopiá
to korítsi tu agkaliá
na ‘chi i níchta tu éna fáro
Ti tha tu máthune tácha
den tu to ipe kanis
Gia pia fantásmata tha polemísi
Mia kasetula monácha
me ti dikí tis foní
ton sintrofevi méchri na girísi
’Enas fantáros s’ éna tréno
san fengaráki ragisméno
den kséri pion tha polemái
ki ektós ton állon agapái
|