Οι πετεινοί λαλήσανε,
τα τραμ κυκλοφορήσανε,
κι εγώ με το κορίτσι μου
στους δρόμους περπατάμε,
παραπατώντας και οι δυο,
για το τσαρδί μας πάμε.
Ένας μπαγλαμάς μουρμούρης
μας ξεμυάλισε,
μας τα πήρε μέχρι φράγκο
και μας άργησε.
Όλη τη νύχτα ο μπαγλαμάς
έπαιζε μοναχά για μας,
κι όλο μας έλεγε γλυκά,
γλεντάτε στα γεμάτα,
γιατί μονάχα μια φορά
θα ζήσουμε τα νιάτα.
Ένας μπαγλαμάς μουρμούρης
μας ξεμυάλισε,
μας τα πήρε μέχρι φράγκο
και μας άργησε.
Οι πετεινοί λαλήσανε,
τα τραμ κυκλοφορήσανε,
τέτοιο ξενύχτι, κούκλα μου,
χίλιες φορές χαλάλι,
και τ’ άλλο Σαββατόβραδο
θα σε γλεντήσω πάλι.
Ένας μπαγλαμάς μουρμούρης
μας ξεμυάλισε,
μας τα πήρε μέχρι φράγκο
και μας άργησε.
|
I petini lalísane,
ta tram kikloforísane,
ki egó me to korítsi mu
stus drómus perpatáme,
parapatóntas ke i dio,
gia to tsardí mas páme.
Έnas baglamás murmuris
mas ksemiálise,
mas ta píre méchri frágko
ke mas árgise.
Όli ti níchta o baglamás
épeze monachá gia mas,
ki ólo mas élege gliká,
glentáte sta gemáta,
giatí monácha mia forá
tha zísume ta niáta.
Έnas baglamás murmuris
mas ksemiálise,
mas ta píre méchri frágko
ke mas árgise.
I petini lalísane,
ta tram kikloforísane,
tétio kseníchti, kukla mu,
chílies forés chaláli,
ke t’ állo Savvatóvrado
tha se glentíso páli.
Έnas baglamás murmuris
mas ksemiálise,
mas ta píre méchri frágko
ke mas árgise.
|