|
Κι αν είμαι φτωχός μου μένει ευτυχώς
καρδιά από νέτο χρυσάφι
κι αν κάτι συμβεί κι αυτό θα διαβεί
ποτέ μου δε μένω στο ράφι
τη φτώχεια γλεντώ με λα φα σολ ντο
διαρκώς τραγουδώ σαν κανάρι
τα κορίτσια κοιτώ και τα πλούτη πετώ
γιατί έχω τη φτώχεια καμάρι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ
με ήλιο με μπόρα με νέφη
δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
ποτέ δε μου λείπει το κέφι
Στα κλαδιά τη φωλιά μου σαν να `μαι πουλί
κι αν δεν έχει ασανσέρ δε με νοιάζει πολύ
στους δρόμους γυρνώ με τον ουρανό
παρέα μου τον γαλανό
Αλήτης κι εγώ διαρκώς νοσταλγώ
μα γέλιο τον κάνω τον πόνο
κι αν κάποια φορά μου λείψ’ η χαρά
τ’ αστέρια το ξέρουνε μόνο
μου στέκει αδελφός του ήλιου το φως
που κάθε μου ελπίδ’ ασημώνει
κι έχω στη σιγαλιά συντροφιά τα πουλιά
τη πηγή τα λουλούδια το χιόνι
Στους δρόμους γυρνώ γελάω ή πονώ
με ήλιο με μπόρα με νέφη
δεν έχω ψωμί σφυρίζω γραμμή
ποτέ δε μου λείπει το κέφι
|
Ki an ime ftochós mu méni eftichós
kardiá apó néto chrisáfi
ki an káti simvi ki aftó tha diavi
poté mu de méno sto ráfi
ti ftóchia glentó me la fa sol nto
diarkós tragudó san kanári
ta korítsia kitó ke ta pluti petó
giatí écho ti ftóchia kamári
Stus drómus girnó geláo í ponó
me ílio me bóra me néfi
den écho psomí sfirízo grammí
poté de mu lipi to kéfi
Sta kladiá ti foliá mu san na `me pulí
ki an den échi asansér de me niázi polí
stus drómus girnó me ton uranó
paréa mu ton galanó
Alítis ki egó diarkós nostalgó
ma gélio ton káno ton póno
ki an kápia forá mu lips’ i chará
t’ astéria to ksérune móno
mu stéki adelfós tu íliu to fos
pu káthe mu elpíd’ asimóni
ki écho sti sigaliá sintrofiá ta puliá
ti pigí ta luludia to chióni
Stus drómus girnó geláo í ponó
me ílio me bóra me néfi
den écho psomí sfirízo grammí
poté de mu lipi to kéfi
|
