|
Γράφεις με το νύχι μες στα χείλη μια σιωπή
και όπως λιώνουνε τα αστερία περπατά με στη βροχή
αχ και να ‘χα τρόπο με ένα δάκρυ να εννοώ
όλα αυτά που δεν μπορούσα με ένα γέλιο να σου πω.
Σαν ένοχα ταξίδια τα δικά μου μυστικά
τα άσπρα πέταλα μου λες και τα άσκησαν τα αγκάθια
σαν ένοχα ταξίδια και είναι θάλασσα η καρδιά
Θεέ μου πόσο ήλιο να χωρέσω μες στα σύννεφα.
Βάφεις με ένα κύμα τα σπασμένα σου φτερά
λες και χρόνια να πετάξεις σου ζητούσε η χαρά
αχ και να μπορούσα έτσι όπως γελάς
όλα αυτά που εγώ θυμάμαι να σε μάθω να ξεχνάς.
Σαν ένοχα ταξίδια τα δικά μου μυστικά
τα άσπρα πέταλα μου λες και τα άσκησαν τα αγκάθια
σαν ένοχα ταξίδια και είναι θάλασσα η καρδιά
Θεέ μου πόσο ήλιο να χωρέσω μες στα σύννεφα.
Και έτσι που χαϊδεύει στον λαιμό μου την πληγή
από τα δάχτυλα σου πίνω μια καινούργια μου σιωπή
αχ και να ‘χε τρόπο ένα χάδι να σου πει
όλα αυτά που εγώ φοβάμαι να τα ζήσω για ζωή.
|
Gráfis me to níchi mes sta chili mia siopí
ke ópos liónune ta astería perpatá me sti vrochí
ach ke na ‘cha trópo me éna dákri na ennoó
óla aftá pu den borusa me éna gélio na su po.
San énocha taksídia ta diká mu mistiká
ta áspra pétala mu les ke ta áskisan ta agkáthia
san énocha taksídia ke ine thálassa i kardiá
Theé mu póso ílio na choréso mes sta sínnefa.
Oáfis me éna kíma ta spasména su fterá
les ke chrónia na petáksis su zituse i chará
ach ke na borusa étsi ópos gelás
óla aftá pu egó thimáme na se mátho na ksechnás.
San énocha taksídia ta diká mu mistiká
ta áspra pétala mu les ke ta áskisan ta agkáthia
san énocha taksídia ke ine thálassa i kardiá
Theé mu póso ílio na choréso mes sta sínnefa.
Ke étsi pu chaidevi ston lemó mu tin pligí
apó ta dáchtila su píno mia kenurgia mu siopí
ach ke na ‘che trópo éna chádi na su pi
óla aftá pu egó fováme na ta zíso gia zoí.
|
