Χωρίζουνε οι δρόμοι μας και πες μου τι κατάλαβες
μέσα απ’ το μυαλό μου τα σχέδια όλα μου χάλασες
όνειρα είχα κάνει κι αποδείχτηκαν δαπάνη
τα απόβλητα μιας σχέσης που πνιγήκαν στη λεκάνη
Τα δάκρυα στεγνώνουνε και οι ψυχές παγώνουνε
οι έρωτες τελειώνουνε σαν τα κεριά που λιώνουνε
εγώ όμως δεν ξεχνάω και τα λόγια σου κρατάω
στο στήθος μενταγιόν όσο ζω θα τα φοράω
Ποιος φταίει ή δε φταίει σημασία πια δεν έχει
μου λείπεις κι η καρδιά μου δεν αντέχει να μη σ’ έχει
δεν ντρέπομαι να πω πως σε σκέφτομαι ακόμα
τα βράδια μου σε ψάχνω πάντα δίπλα μου στο στρώμα
Σ’ αυτή την ιστορία αν και φταίξαμε κι οι δύο
δεν έχω πει ακόμα εγώ το τελευταίο αντίο
δέξου την συγγνώμη μου εμμέσως, πλην σαφώς
και καταδίκασε με γιατί εγώ είμαι ο ένοχος
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
Τώρα που χώρισαν οι δρόμοι μας για πες μου τι κατάλαβες
μες στο μυαλό σου χάραζες μια ξέφρενη πορεία
σ’ αυτή την ιστορία τελικά κανείς δεν βγήκε
στ’ αλήθεια κερδισμένος κι όντως είμαι πεπεισμένος
Πως όταν μπουν στην μέση εγωισμοί και τα συμφέροντα
σκοτώνουν το συναίσθημα και κάθε είδους έρωτα
δεν τήρησες τα δέοντα κι αυτό ήταν που με πείραξε
Αφού η ζωή με δίδαξε να συγχωρώ τους πάντες
ποτέ σου δε θα μάθεις όσα κρύβουν κάποιοι άντρες
μέσα στην καρδιά τους, τους εμπνέει η μοναξιά τους
άλλοι πίσω απ’ την σκιά τους λειτουργούν πάντα ως δέκτες
Υποκύπτουν σε γυναίκες που τους βλέπουν σαν παιχνίδι
αιφνίδιες εξελίξεις προκαλούν συνέχεια ρήξεις, μείξεις
κι άλλες αντιθέσεις ποιο το νόημα μιας σχέσης
όταν όλα στο μυαλό μας ανατρέπονται αμέσως,
εμμέσως πλην σαφώς είμαι εγώ ο ένοχος
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
Λοιπόν το παραδέχομαι πως μέλλον πια δεν έχουμε
αλλά να μην μιλάμε είναι κάτι που δε δέχομαι
ανέχομαι πολλά αυτό όμως δεν το δέχομαι
όταν χτυπάει η καρδιά κι οι δυο μας να απέχουμε
Εσύ την ζωή σου κι εγώ την δική μου
οι αναμνήσεις μένουν καρφωμένες στην ψυχή μου
πολύ βαθιά εκεί που κανένας δεν τις φτάνει
όσο κι αν προσπαθήσει οτιδήποτε κι αν κάνει
Θα ήθελα απόψε να χαθώ μες στο σκοτάδι
να φτάσουμε μαζί ως την είσοδο του Άδη
κι ύστερα πάλι βράδυ να σε φέρω εκεί που ήσουν
πριν νυστάξεις και τα δυο γλυκά σου μάτια απόψε κλείσουν
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
Ένοχο με βρίσκει το ξημέρωμα που φτάνει
άδικα μπλεγμένο μέσα σε πλεκτάνη
|
Chorízune i drómi mas ke pes mu ti katálaves
mésa ap’ to mialó mu ta schédia óla mu chálases
ónira icha káni ki apodichtikan dapáni
ta apóvlita mias schésis pu pnigíkan sti lekáni
Ta dákria stegnónune ke i psichés pagónune
i érotes teliónune san ta keriá pu liónune
egó ómos den ksechnáo ke ta lógia su kratáo
sto stíthos mentagión óso zo tha ta foráo
Pios ftei í de ftei simasía pia den échi
mu lipis ki i kardiá mu den antéchi na mi s’ échi
den ntrépome na po pos se skéftome akóma
ta vrádia mu se psáchno pánta dípla mu sto stróma
S’ aftí tin istoría an ke fteksame ki i dío
den écho pi akóma egó to telefteo antío
déksu tin singnómi mu emmésos, plin safós
ke katadíkase me giatí egó ime o énochos
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
Tóra pu chórisan i drómi mas gia pes mu ti katálaves
mes sto mialó su chárazes mia kséfreni poria
s’ aftí tin istoría teliká kanis den vgíke
st’ alíthia kerdisménos ki óntos ime pepisménos
Pos ótan bun stin mési egismi ke ta simféronta
skotónun to sinesthima ke káthe idus érota
den tírises ta déonta ki aftó ítan pu me pirakse
Afu i zoí me dídakse na sigchoró tus pántes
poté su de tha máthis ósa krívun kápii ántres
mésa stin kardiá tus, tus ebnéi i monaksiá tus
álli píso ap’ tin skiá tus liturgun pánta os déktes
Ipokíptun se ginekes pu tus vlépun san pechnídi
efnídies ekselíksis prokalun sinéchia ríksis, miksis
ki álles antithésis pio to nóima mias schésis
ótan óla sto mialó mas anatréponte amésos,
emmésos plin safós ime egó o énochos
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
Lipón to paradéchome pos méllon pia den échume
allá na min miláme ine káti pu de déchome
anéchome pollá aftó ómos den to déchome
ótan chtipái i kardiá ki i dio mas na apéchume
Esí tin zoí su ki egó tin dikí mu
i anamnísis ménun karfoménes stin psichí mu
polí vathiá eki pu kanénas den tis ftáni
óso ki an prospathísi otidípote ki an káni
Tha íthela apópse na chathó mes sto skotádi
na ftásume mazí os tin isodo tu Άdi
ki ístera páli vrádi na se féro eki pu ísun
prin nistáksis ke ta dio gliká su mátia apópse klisun
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
Έnocho me vríski to ksiméroma pu ftáni
ádika blegméno mésa se plektáni
|