Ήταν νομίζω βράδυ Κυριακής
το ρολόι μου καρφώθηκε στις δυο
η πόρτα άνοιξε κατέβηκες εσύ
και μου είπες “δε θα φύγω”
Σ’ ένα δωμάτιο που θύμιζε φρικιό
μιας παλιάς χρυσής δεκαετίας
με την κιθάρα σου με παίζεις ροκ εν ρολ
κι εγώ να ψάχνω ποια να `ναι η αιτία
Ένοχος χωρίς αιτία
μη σταματάς
ένοχος χωρίς αιτία
Μετά μου άρχισες τα πιο γλυκά φιλιά
χωρίς να δώσεις μια δικαιολογία
όλα τα πράγματα που παίρνεις σοβαρά
ξεκινάνε με αστεία
Ένοχος χωρίς αιτία
μη σταματάς
ένοχος χωρίς αιτία
|
Ήtan nomízo vrádi Kiriakís
to rolói mu karfóthike stis dio
i pórta ánikse katévikes esí
ke mu ipes “de tha fígo”
S’ éna domátio pu thímize frikió
mias paliás chrisís dekaetías
me tin kithára su me pezis rok en rol
ki egó na psáchno pia na `ne i etía
Έnochos chorís etía
mi stamatás
énochos chorís etía
Metá mu árchises ta pio gliká filiá
chorís na dósis mia dikeologia
óla ta prágmata pu pernis sovará
ksekináne me astia
Έnochos chorís etía
mi stamatás
énochos chorís etía
|