Μη ρωτάς τι έχω και πίνω και μεθάω
Τον εαυτό μου δεν προσέχω πίνω χάπια να γελάω.
Μη ρωτάς που πάω εσένα εξάλλου τι σε νοιάζει
Αφού είσαι η αιτία τι να σε πειράζει.
Έπαθα κατάθλιψη και βαριά μελαγχολία
Και για όλα ευθύνεται η δική σου η απουσία.
Έπαθα κατάθλιψη δεν κοιμάμαι πια τα βράδια
Απ’ την ώρα που `χεις φύγει η ζωή μου είναι άδεια.
Η νύχτα δεν περνάει με καίει η θύμησή σου,
Η αγάπη σου πονάει και το πικρό φιλί σου.
Σε λίγο ξημερώνει και δεν έχω πού να πάω,
Αφού είσαι η αιτία που σαν τρελός γυρνάω.
|
Mi rotás ti écho ke píno ke metháo
Ton eaftó mu den prosécho píno chápia na geláo.
Mi rotás pu páo eséna eksállu ti se niázi
Afu ise i etía ti na se pirázi.
Έpatha katáthlipsi ke variá melagcholía
Ke gia óla efthínete i dikí su i apusía.
Έpatha katáthlipsi den kimáme pia ta vrádia
Ap’ tin óra pu `chis fígi i zoí mu ine ádia.
I níchta den pernái me kei i thímisí su,
I agápi su ponái ke to pikró filí su.
Se lígo ksimeróni ke den écho pu na páo,
Afu ise i etía pu san trelós girnáo.
|