|
Τι φταίω που σ’ αγάπησα και χάθηκα μαζί σου
Στην κόλαση του έρωτα, στ’ αμαρτωλό φιλί σου
Δε βλέπω την ώρα που θα ‘ρθεις
Σαν μια σκιά την πόρτα να περάσεις
Να λυτρωθώ, να λυτρωθείς
Όταν κρυφά ξανά θα μ’ αγκαλιάσεις
Επικίνδυνε έρωτά μου πάθος ασυγκράτητο
Δεν υπάρχει στην αγάπη σώμα αναμάρτητο
Μ’ αρρωσταίνεις κάθε νύχτα και γλυκά με τυραννάς
Σαν φωτιά, σαν τρικυμία μες στις φλέβες μου κυλάς
Κι οι δυο στο ναρκοπέδιο του έρωτα πατάμε
Στ’ αντίθετο το ρεύμα της καρδιάς ξαναγυρνάμε
Το πάθος μας σαν πυρκαγιά
Καίει κρυφά απόψε τα κορμιά μας
Και ποιος θεός και ποια καρδιά
Θα μας δικάσει για τον έρωτά μας
Επικίνδυνε έρωτά μου πάθος ασυγκράτητο
Δεν υπάρχει στην αγάπη σώμα αναμάρτητο
Μ’ αρρωσταίνεις κάθε νύχτα και γλυκά με τυραννάς
Σαν φωτιά, σαν τρικυμία μες στις φλέβες μου κυλάς
|
Ti fteo pu s’ agápisa ke cháthika mazí su
Stin kólasi tu érota, st’ amartoló filí su
De vlépo tin óra pu tha ‘rthis
San mia skiá tin pórta na perásis
Na litrothó, na litrothis
Όtan krifá ksaná tha m’ agkaliásis
Epikíndine érotá mu páthos asigkrátito
Den ipárchi stin agápi sóma anamártito
M’ arrostenis káthe níchta ke gliká me tirannás
San fotiá, san trikimía mes stis fléves mu kilás
Ki i dio sto narkopédio tu érota patáme
St’ antítheto to revma tis kardiás ksanagirnáme
To páthos mas san pirkagiá
Kei krifá apópse ta kormiá mas
Ke pios theós ke pia kardiá
Tha mas dikási gia ton érotá mas
Epikíndine érotá mu páthos asigkrátito
Den ipárchi stin agápi sóma anamártito
M’ arrostenis káthe níchta ke gliká me tirannás
San fotiá, san trikimía mes stis fléves mu kilás
|
