Είν’ επικίνδυνο αυτό το αίσθημα,
είν’ επικίνδυνος ο δρόμος που τραβώ
κι όμως, ανοίχτηκα σ’ αυτή την περιπέτεια
και δεν λογάριασα μαζί σου πού θα βγω.
Επικίνδυνη αγάπη, θησαυρέ μου κι εφιάλτη,
παραμιλώ με τ’ όνομά σου συνεχώς,
μα εσύ κοιμάσαι με την άλλη, δυστυχώς,
μα εσύ κοιμάσαι με την άλλη, δυστυχώς.
Λιώνω στα χέρια σου μα δε σταμάτησα,
τη νικοτίνη των χειλιών σου να ρουφώ,
μα στην αγάπη σου, δε θέλω να `μαι δεύτερη,
να σταματήσεις με την άλλη απαιτώ.
Επικίνδυνη αγάπη, θησαυρέ μου κι εφιάλτη,
παραμιλώ με τ’ όνομά σου συνεχώς,
μα εσύ κοιμάσαι με την άλλη, δυστυχώς,
κι εσύ κοιμάσαι με την άλλη, δυστυχώς.
|
In’ epikíndino aftó to esthima,
in’ epikíndinos o drómos pu travó
ki ómos, anichtika s’ aftí tin peripétia
ke den logáriasa mazí su pu tha vgo.
Epikíndini agápi, thisavré mu ki efiálti,
paramiló me t’ ónomá su sinechós,
ma esí kimáse me tin álli, distichós,
ma esí kimáse me tin álli, distichós.
Lióno sta chéria su ma de stamátisa,
ti nikotíni ton chilión su na rufó,
ma stin agápi su, de thélo na `me defteri,
na stamatísis me tin álli apetó.
Epikíndini agápi, thisavré mu ki efiálti,
paramiló me t’ ónomá su sinechós,
ma esí kimáse me tin álli, distichós,
ki esí kimáse me tin álli, distichós.
|