Πέρα απ’ τ’ άστρα είν’ η δικιά μας γειτονιά
Κατεβήκαμε με γέλια και τα όργανα στον ώμο
Έλα κάντε μας λιγάκι συντροφιά
Κουραστήκαμε απ’ το δρόμο
Είχε κρύο από του Δία τη μεριά
Κι η Σελήνη ερημιά καθόλου κόσμο
Άντε ανάψτε μας μια όμορφη φωτιά
Κουραστήκαμε απ’ το δρόμο
Τέτοια νύχτα μαγεμένη και γλυκιά
Μας θυμίζει ένα φθινόπωρο στον Κρόνο
Άντε ας παίξουμε μια τελευταία πενιά
Όπου να ‘ναι ξαναβγαίνουμε στο δρόμο
|
Péra ap’ t’ ástra in’ i dikiá mas gitoniá
Katevíkame me gélia ke ta órgana ston ómo
Έla kánte mas ligáki sintrofiá
Kurastíkame ap’ to drómo
Iche krío apó tu Día ti meriá
Ki i Selíni erimiá kathólu kósmo
Άnte anápste mas mia ómorfi fotiá
Kurastíkame ap’ to drómo
Tétia níchta mageméni ke glikiá
Mas thimízi éna fthinóporo ston Króno
Άnte as peksume mia teleftea peniá
Όpu na ‘ne ksanavgenume sto drómo
|