Έρημοι σταθμοί σιδηροδρόμων
δίπλα οι σκουριασμένες οι γραμμές
μοιάζουν με τις νύχτες κάποιων πόνων
στων ερώτων τις διαδρομές.
Έρημοι σταθμοί σαν τα τραγούδια
που δεν τα τραγούδησε κανείς
σαν στενά παπούτσια και κοστούμια
μιας ζωής που εσύ καταφρονείς.
Κάτω απ’ το υπόστεγο βαγόνια
δίχως μνήμη, δίχως εποχές
Μοιάζουν με τα αμίλητα σεντόνια
που κορμιά σκεπάσαν και ψυχές.
Έρημοι σταθμοί μέσα στ’ αγκάθια
συναντήσεις κι αποχωρισμοί
σε θυμάμαι απ τα σπασμένα τζάμια
να φωτογραφίζεις τη σιωπή.
|
Έrimi stathmi sidirodrómon
dípla i skuriasménes i grammés
miázun me tis níchtes kápion pónon
ston eróton tis diadromés.
Έrimi stathmi san ta tragudia
pu den ta tragudise kanis
san stená paputsia ke kostumia
mias zoís pu esí katafronis.
Káto ap’ to ipóstego vagónia
díchos mními, díchos epochés
Miázun me ta amílita sentónia
pu kormiá skepásan ke psichés.
Έrimi stathmi mésa st’ agkáthia
sinantísis ki apochorismi
se thimáme ap ta spasména tzámia
na fotografízis ti siopí.
|