Έλεγες πως μ’ αγαπούσες, έλεγες,
για μένα ζούσες, έλεγες,
κι όταν πονούσα έκλαιγες,
ψέματα, ήτανε όλα ψέματα
λόγια κάλπικα κι αίματα,
ψέματα όλα, ψέματα.
Και τώρα φεύγεις και πίσω δε γυρίζεις,
φεύγεις και είμαι σαν έρημος σταθμός,
σε ξένα χέρια αύριο θα ξυπνήσεις,
δεν ξεπερνιέται αυτός ο χωρισμός.
Έκρυψα χάδια και όρκους, πέταξα,
φωτογραφίες έκαψα,
τα σ’ αγαπώ δεν έπαψα,
χάνομαι, χωρίς εσένα χάνομαι,
απ’ τη ματιά σου πιάνομαι,
χάνομαι, το αισθάνομαι.
Και τώρα φεύγεις και πίσω δε γυρίζεις,
φεύγεις και είμαι σαν έρημος σταθμός,
σε ξένα χέρια αύριο θα ξυπνήσεις,
δεν ξεπερνιέται αυτός ο χωρισμός.
|
Έleges pos m’ agapuses, éleges,
gia ména zuses, éleges,
ki ótan ponusa ékleges,
psémata, ítane óla psémata
lógia kálpika ki emata,
psémata óla, psémata.
Ke tóra fevgis ke píso de girízis,
fevgis ke ime san érimos stathmós,
se kséna chéria avrio tha ksipnísis,
den kseperniéte aftós o chorismós.
Έkripsa chádia ke órkus, pétaksa,
fotografíes ékapsa,
ta s’ agapó den épapsa,
chánome, chorís eséna chánome,
ap’ ti matiá su piánome,
chánome, to esthánome.
Ke tóra fevgis ke píso de girízis,
fevgis ke ime san érimos stathmós,
se kséna chéria avrio tha ksipnísis,
den kseperniéte aftós o chorismós.
|